Wykład - Wspólna polityka handlowa

Wspólna polityka handlowa
Polityka handlowa:
Autonomiczna- sprawy związane z liberalizacją handlu i ochroną rynku wewnętrznego Wspólnoty
Traktatowa- sprawy związane z handlem z krajami trzecimi. WE ma prawo zawierać umowy handlowe w imieniu państw członkowskich. Za negocjacje odpowiedzialna jest KE. Umowy podpisuje Rada UE (większością kwalifikowaną, a umowy o stowarzyszeniu- jednomyślnie)
Porozumienia:
-tworzące unię celną ( z Andorą, San Marino, Turcją)
-tworzące strefę wolnego handlu (EFTA, Europa Środkowo- Wschodnia, Basen Morza Śródziemnego oraz Meksyku i Chile; prace nad Wspólny Rynek Południa-Mercosur, ASEAN, kraje Półwyspu Bałkańskiego i Ameryki Środkowej)
Europejski Obszar Gospodarczy
EMFTA- Euro-Mediterranean Free Trade Area
-udzielanie przez WE jednostronnych preferencji handlowych (GSP-General System of Preferences)
Grupa AKP- Afryka, Karaiby, Pacyfik;
państwa WNP, Pakt Andyjski
-Klauzula Najwyższego Uprzywilejowania
Instrumentarium ochronne:
Procedura antydumpingowa- dumping to sprzedawanie towaru za cenę niższą niż tzw. Wartość normalna.
Środki antydumpingowe: cła tymczasowe, cła antydumpingowe, zobowiązania cenowe
Środki antysubsydyjne- subsydia to pomoc finansowa państwa lub innej instytucji publicznej, udzielona danemu podmiotowi gospodarczemu
... zobacz całą notatkę