To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Pozasądowe sposoby rozstrzygania sporów międzynarodowych
Sposoby rozwiązywania sporów dzielimy na:
sądowe:
arbitraż,
sądy międzynarodowe,
dyplomatyczne:
z udziałem osób trzecich:
mediacje,
dobre usługi,
koncyliacja,
komisje badań
bez udziału osób trzecich:
negocjacje (rokowania bezpośrednie)
Rokowania bezpośrednie - proces, w trakcie którego państwa starają się usunąć różnice zdań w drodze wymiany poglądów w celu osiągnięcia porozumienia. Rokowania mają tę zaletę, że żadna ze stron nie czuje, żeby narzucono jej jakieś rozwiązanie - rozwiązania SA wynikiem kompromisu.
Można je podzielić na:
dwustronne - w rokowaniach biorą udział tylko strony uczestniczące w sporze,
wielostronne - np. na konferencjach międzynarodowych w obecności większej liczby państw.
Z jedną z form rokowań uważa się także konsultacje - które strony odbywają w wyniku przyjętych wcześniej zobowiązań. Odbywają się one albo na prośbę jednej ze stron albo w pewnych odstępach czasu. Konsultacje mogą odbywać się bez istnienia sporu.
Jest rzeczą wskazaną, że zanim strony sporu oddadzą spór pod rozstrzygnięcie - powinny one przeprowadzić rokowania dla sprecyzowania swoich roszczeń i stanowisk. Czasami nawet taka kolejność wynika z UM. Należy jednak pamiętać, że rokowania nie zawsze zmierzają do rozstrzygnięcia sporu - może dojść do impasu, albo do wywierania zbyt dużego nacisku przez państwo silniejsze na państwo słabsze podczas negocjacji.
Nie wyklucza prowadzenia rokowań brak stosunków dyplomatycznych
W dzisiejszych czasach rokowania mają charakter bardziej publiczny niż dawniej, wiąże się to z zainteresowaniem społeczności międzynarodowej w rozwiązywanie sporów. Czasami nawet zdarza się, że strony podejmują decyzję o podjęciu rokowań pod naciskiem opinii publicznej.
Dobre usługi - państwo udzielające dobrych usług dąży do ułatwienia stronom nawiązania przerwanych rokowań, doprowadza je do stołu obrad, jest pośrednikiem w rozmowach przedwstępnych, ale samo nie uczestniczy w obradach. Pominięto je w art. 33 KNZ, powszechnie jednak uważa się, że wymieniona tam mediacja obejmuje także i dobre usługi.
Mediacja - mediator spełnia te same funkcje, co państwo udzielające dobrych usług, ale bierze przy tym aktywny udział w rokowaniach, wysuwa propozycje rozwiązania sporu, kieruje negocjacjami. Może on negocjacje prowadzić, za zgodą stron przejąć inicjatywę, proponować własne rozwiązania. Czasami więc to mediator jest gwarantem zmniejszenia napięcia i rozwiązania sporu. Z Konwencji haskich wynika, że mediator sprzyja pogodzeniu przeciwnych pretensji i łagodzi wzajemna niechęć między państwami.
(…)
… tym, że komisja koncylizayjna sama formułuje propozycję załatwienia sporu, a nie wspólnie ze stronami uczestniczącymi w sporze.
Wg. definicji uchwalonej przez instytut prawa międzynarodowego w roku 1961 „koncyliacja jest metodą załatwienia sporów międzynarodowych wszelkiego rodzaju, zgodnie z którą strony powołują komisję bądź to na podstawie stałej, bądź też w trybie ad hoc dla zajęcia się sporem: komisja…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)