To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Dyplomatyczne sposoby załatwiania sporów - rokowania, dobre usługi, pośrednictwo, komisje śledcze, komisje badań, koncyliacja.
Rokowania - najprostsza metoda załatwiania sporu, są skuteczne jeśli państwa sporu chcą w duchu kompromisu i potrafią w wyniku rozmów uzgodnić swoje stanowisko i ustalić na przyszłość jednolite stanowisko. Mogą być prowadzone na różnych szczeblach: głowy państw, szefów rządów, ministrów spraw zagranicznych lub inne osoby upoważnione do ich prowadzenia. Mogą być ustne i pisemne.
Dobre usługi i pośrednictwo - przy dobrych usługach rola państwa trzeciego polega na ułatwieniu państwom będącym w sporze nawiązanie rokowań bezpośrednich. W samych rokowaniach państwo to nie bierze jednak udziału. Przy pośrednictwie państwo trzecie bierze udział w rokowaniach i udziela stronom sporu swych rad lub wskazówek. Różnica między dobrymi usługami a pośrednictwem jest nieostra i czasami może dojść to rozpoczęcia rokowań przez państwo trzecie a następnie wzięcia udziału w nich. Czynności kończą się gdy nie ma szans na rozstrzygnięcie sporu, strony sporu skorzystają z innych metod (drogi sądowej), lub spór zostanie rozstrzygnięty.
Komisje śledcze (badań)- mogą być powołane za zgodą stron sporu dla wyjaśnienia stanu faktycznego, po wyczerpaniu drogi dyplomatycznej. Zadaniem ich jest stwierdzenie faktów jeśli są one sporne. Skład komisji określają strony, jak też ich zadania. Uchwały komisji podejmowane są większością głosów jej członków. Na zakończenie prac komisji sporządza się sprawozdanie ograniczonego do stwierdzenia faktów, nie jest ono wiążące .
Koncyliacja - metoda w której komisja koncyliacyjna po zbadaniu stanu faktycznego sporu nie wydaje wyroku ale zaleca konkretne rozstrzygnięcie sporu. Zajmuje miejsce pośrednie między drogą dyplomatyczną a sądową i łączy w sobie element badań i mediacji. Komisje mogą być stałe lub niestałe. Jej działalność kończy się przez sporządzenie protokołu który:
stwierdza że strony doszły do porozumienia i uznały podane warunki porozumienia
stron nie można było pojednać.
Postępowanie przed organami Narodów Zjednoczonych - główne zadanie załatwiania sporów przysługuje Rada choć morze też być Zgromadzenie Ogólne. Rada Bezpieczeństwa może rozpatrywać spory na wniosek:
państwa lub państw,
Zgromadzenia Ogólnego,
Z inicjatywy Sekretarza Generalnego,
Z urzędu
Każdy członek ONZ może skierować spór przed organ ONZ lub może zwrócić uwagę na spór. Zwracając uwagę na spór państwo samo decyduje czy ma to być Rada czy Zgromadzenie. Arbitraż (sądownictwo polubowne) - jest znane od dawna, arbitrami byli niejednokrotnie Papieże. Najlepszą definicję arbitrażu dały konferencje haskie. Arbitraż międzynarodowy ma za przedmiot rozstrzyganie sporów między państwami przez sędziów przez nie wybranych, w oparciu o poszanowanie prawa. Zastosowanie arbitrażu pociąga za sobą obowiązek poddania się wyrokowi. Wyrok zostaje wydany na podstawie prawa. Poddanie się arbitrażowi jest nieprzymusowe. Wyrażenie zgody na poddanie się arbitrażowi odbywa się na mocy specjalnej umowy międzynarodowej zwanej kompromisem, strony określają przedmiot sporu, decydują o jego poddaniu arbitrażowi i zgadzają się na wydany wyrok. Liczbę arbitrów oraz skład trybunału arbitrażowego określają strony, może być powierzony jednemu sędziemu lub kilku (nieparzysta liczba). Postępowanie odbywa się wg zasad ustalonych przez strony, a w braku takiego ustalenia stosuje się procedurę konwencji haskiej z 1907 r. Postępowanie składa się dwóch części: z postępowania pisemnego i rozprawy ustnej. Po złożeniu dowodów stron następuje narada a następnie odbywa się głosowanie, decyzja zapada większością głosów.
(…)
… międzynarodowe - Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości - jest to instytucja stosunkowo nowa, a pierwszym powołanym był w 1908 r. Środkowoamerykański Trybunał Sprawiedliwości. Pierwszym sądem międzynarodowym o znaczeniu światowym był Stały Trybunał Sprawiedliwości Międzynarodowej zastąpiony po II wojnie światowej przez Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości. Sądy międzynarodowe działają na podstawie prawa a więc poza rozstrzyganiem sporów międzynarodowych i wydawania opinii doradczych w konkretnych sprawach ich działalność może przyczynić się do wyjaśniania i uściślania norm prawnych
Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości - rozpoczął działalność w 1946 r. jako jeden z głównych organów ONZ. Spełnia on dwie funkcje:
sądzenie
wydawanie opinii doradczych, nie mają one charakteru prawnie wiążącego. Organizacja Trybunału…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)