Wychowawcza funkcja katechezy (PDK 37-42). Wychowanie katechetyczne od innych wychowań różni się realizacją celów ściśle religijnych. Wychowanie religijne wiąże się z przekazem wiary.
Dyrektorium Ogólne o Katechizacji: „dawne wychowanie religijne zakładało istnienie wspólnoty wiary (...) dziś natomiast nie można zakładać istnienia wspólnoty wiary, dlatego konieczne jest umożliwienie wychowankom przeżycia religijnego we wspólnocie katechetycznej”.
Wychowanie do wiary
Skuteczność wychowania jest wynikiem przeżycia, doświadczenia wartości.
Wychowanie religijne jest socjalizacją kościelną - ma zakorzenić wychowanka w Kościele. Prawda o Kościele powinna stać w centrum wychowania
Wychowanie do uczestnictwa w życiu Kościoła to najpierw wychowanie sakramentalne, które uwzględnia nade wszystko kształtowanie postaw związanych z sakramentami . Broń Boże tresura sakramentalna!!! (Np. Pierwsza spowiedź, Pierwsza Komunia Święta - dzieci uczą się regułek, niepotrzebnie denerwując się, że czegoś zapomną).
Socjalizacja Kościelna jest źródłem Ducha Apostolskiego.
Problem Apostolstwa wiąże się z odpowiedzialnością za Kościół.
Wychowanie religijne powinno przygotować katechizowanego do właściwego osądzania rzeczywistości, do samodzielnych wyborów moralnych - chodzi o formację sumienia, żeby człowiek uznał zasady ogólne i miał świadomość, że warto je stosować.
Formacja duchowa winna prowadzić do postawy pokuty, pojednania i nawrócenia i wskazywać na relacje między wolnością a prawdą.
Kolejnym istotnym celem wychowania religijnego jest wychowanie do prawdy.
Warto zwrócić uwagę na szczególny wymiar tego wychowania w przekazie katechetycznym.
W katechezie przedmiotem przekazu nie jest pewien zespół prawd pojęciowych, ale tajemnica Żywego Boga. Dlatego to odniesienie do prawdy ma charakter egzystencjalny.
Postawa do jakiej wychowuje katecheza to jest postawa wiary rozumnej a nie zabobonnej.
Postawie wiary rozumnej przeciwstawiają się 2 skrajności:
wiara jest irracjonalna
rozum jest podstawowym środkiem do poznania prawdy Fides et ratio: Jan Paweł II: Wiara I rozum są to dwa skrzydła na których unosi się duch kontemplacji
Poznanie prawdy dokonuje się na płaszczyźnie rozumu i wiary. Przejrzystość wychowawcy - uwzględnia się fakt, że najgłębsze i najtrwalsze ślady zostawiają nie słowa i argumenty, ale te chwile kiedy ujawnia się powaga i głębia z jakimi wychowawca realizuje swoje wewnętrzne przekonania, cele. MOJE: tworzenie wspólnoty w której doświadcza się i przeżywa wiarę ważne jest włączenie w życie kościoła
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)