Wyboczenie sprężyste i niesprężyste

Nasza ocena:

3
Pobrań: 721
Wyświetleń: 5215
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Wyboczenie sprężyste i niesprężyste - strona 1 Wyboczenie sprężyste i niesprężyste - strona 2

Fragment notatki:

WYBOCZENIE SPRĘZYSTE Wyboczeniem  nazywamy zjawisko wyginania się pręta ściskanego siłami osiowymi. Siłą krytyczną  nazywamy graniczną wartość siły, po przekroczeniu której następuje utrata stateczności pręta (nagłej  zmiany kształtu konstrukcji). Wartość tej siły zależy od długości pręta, od wielkości i kształtu jego przekroju, od  rodzaju materiału i sposobu zamocowania końców pręta.    gdzie  lr -  długość zredukowana pręta,  E -  moduł sprężystości wzdłużnej materiału,  Iz -  najmniejszy główny środkowy  moment bezwładności przekroju pręta.   Promień bezwładności  przekroju pręta nazywamy wielkość    gdzie  S -  pole przekroju.        Smukłość pręta  obliczamy ze wzoru    Wartość  smukłości granicznej  oblicza się ze wzoru     gdzie  RH -  granica proporcjonalności materiału pręta.       W przypadku wyboczenia sprężystego, tj. dla wartości smukłości  gr  naprężenia krytyczne wyznaczamy ze wzoru    zakładając, że  kr     RH  . WYBOCZENIE NIESPRĘZYSTE Wyboczenie niesprężyste występuje dla smukłości  gr  .  Naprężenia krytyczne obliczamy najczęściej ze wzorów empirycznych: 1. Tetmajera-Jasińskiego 2. Johnsona-Ostenfelda Wzór Tetmajera-Jasińskiego można przedstawić ogólną zależnością:    gdzie  a  i  b  są to stałe wyznaczane doświadczalnie charakteryzujące własności materiału i wyrażające się następująco    Wzór empiryczny Johnsona-Ostenfelda ma postać   gdzie  a  i  b  oznaczają stałe materiałowe obliczane ze wzorów    Wzór ten może być stosowany przy  o , gdzie       WYBOCZENIE NIESPRĘZYSTE Wyboczenie niesprężyste występuje dla smukłości  gr  .  Naprężenia krytyczne obliczamy najczęściej ze wzorów empirycznych: 1. Tetmajera-Jasińskiego 2. Johnsona-Ostenfelda Wzór Tetmajera-Jasińskiego można przedstawić ogólną zależnością:    gdzie  a  i  b  są to stałe wyznaczane doświadczalnie charakteryzujące własności materiału i wyrażające się następująco   Wzór empiryczny Johnsona-Ostenfelda ma postać     gdzie  a  i  b  oznaczają stałe materiałowe obliczane ze wzorów   Wzór ten może być stosowany przy  o , gdzie       Document Outline WYBOCZENIE SPRĘZYSTE WYBOCZENIE NIESPRĘZYSTE WYBOCZENIE NIESPRĘZYSTE ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz