To tylko jedna z 22 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Ekologia - (gr. oikos = dom + logos = nauka, słowo) nauka o powiązaniach między organizmami żywymi oraz o zależnościach między organizmami żywymi a środowiskiem ich życia.
Termin wprowadzony przez niemieckiego biologa i ewolucjonisty Ernsta Haeckla w 1869 roku, by określić badania nad zwierzętami i ich relacjami z otaczającym światem nieorganicznym jak i organicznym, ze szczególnym uwzględnieniem interakcji, przyjaznych lub wrogich z organizmami roślinnymi i zwierzęcym z którymi wchodzą w kontakt.
Na organizmy w środowisku oddziałują czynniki abiotyczne i biologiczne, a najważniejszym pojęciem ekologii jest ekosystem. Obecnie ekologia posługując się specyficzną metodologią określa funkcjonowanie jednostek wyższego rzędu niż organizm - populacji, zespołów, biocenoz, ekosystemów, krajobrazów ekologicznych.
Przedmiot badań ekologii: Autekologia, czyli ekologię organizmów. Zajmuje się badaniem wzajemnego oddziaływania środowiska abiotycznego na poszczególne organizmy, i odwrotnie.
Syneoklogia - czyli ekologię ekosystemów, zajmującą się badaniem grup organizmów (jako całości) w biocenozach oraz zależności między zbiorowiskami organizmów a ich siedliskiem.
Biocenoza (gr. bios - życie i koinos - wspólny) to ożywiona część ekosystemu, czyli naturalny zespół wszystkich populacji roślinnych (fitocenoza), zwierzęcych (zoocenoza) i drobnoustrojów glebowych powiązanych ze sobą różnorodnymi czynnikami ekologicznymi i zależnościami pokarmowymi, żyjących w określonym, ograniczonym przestrzennie środowisku. Te populacje tworzą całość, która pozostaje w przyrodzie w stanie homeostazy, czyli dynamicznej równowagi.
Warunkiem powstania biocenozy jest istnienie trzech, zależnych od siebie, grup organizmów, tworzących łańcuch pokarmowy: producentów - wytwarzających ze związków nieorganicznych złożone substancje organiczne
konsumentów - organizmów odżywiających się innymi organizmami
reducentów - organizmów rozkładających martwą substancję i dostarczających związków nieorganicznych Dzięki tym 3 grupom utrzymuje się w biocenozie zamknięty obieg materii (np. azotu, tlenu, minerałów). Biocenozy są systemami stabilnymi, jednak w przypadku długotrwałych zaburzeń i zmian środowiska, zwłaszcza w wyniku działalności człowieka, mogą ulec zachwianiu lub degradacji (np. może dojść do masowego pojawienia się owadów, szkodników drzew).
Biocenoza wraz ze środowiskiem fizycznym tworzy ekosystem.
Biocenozy można podzielić na naturalne i sztuczne. Biocenozy naturalne: sawanna las jezioro rzeka
Biocenozy sztuczne: pole łąka sad
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)