To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wstęp do badań ceramiki średniowiecznej.
Opis czy analiza danego zabytku jest zależna od wartości zabytku oraz zasad wyznawanych
przez osobę, która podejmuję się owej analizy. W przypadku ceramiki opis jest bardzo ważny
gdyż jest ona znaleziskiem masowym. Większość badaczy używa opisu słownego, który jak
to udowodnił w swoim artykule prof. Andrzej Buko, nie jest doskonały. Przeprowadził więc
on test który polegał na opisaniu danego fragmentu ceramiki przez jedenastu badaczy. Mieli
oni to zrobić zgodnie ze sposobem jakiego używali zazwyczaj w publikacjach źródłowych.
Z tych jedenastu opisów, pozwoliłam sobie wybrać trzy, które są dość sztandarowe jeśli
chodzi o problematykę poruszaną w artykule:
► Fragment górnej części naczynia wykonany z gliny żelazistej, o dużej domieszce
drobnoziarnistego piasku (naturalny składnik gliny) i niewielkiej ilości (mało)
średnioziarnistego piasku rzecznego. Przełom wypalony nako lor jasnoszary, powierzchnia
zewnętrzna i wewnętrzna brunatno-kremowe. Fragment silnie obtoczony. Brzeg wychylony
na zewnątrz, o profilowanej krawędzi. Powierzchnie zewnętrzna i wewnętrzna pokryte
pobiałką, nanoszoną nierówno pędzlem przy obrotach koła. Brak zaznaczonej szyjki 1.
► Fragment części przybrzeżnej naczynia (wysokość 32 mm, szerokość 58 mm). Wylew
wygięty na zewnątrz o powierzchniach wypukłej (wewnętrzna) i wklęsłej (zewnętrzna).
Krawędź lekko wklęsłą, ścięta ukośnie do wewnątrz. Okapu brak. Szyjka krótka, wklęsła.
Surowiec o wyraźnie zaznaczonej teksturze masy ceramicznej, z domieszką
drobnoziarnistego obtoczonego piasku. Przełom dwubarwny; powierzchnia wewnętrzna
czarna, zewnętrzna brązowa. Fragment pochodzi z naczynia wykonanego na kole techniką
taśmowo-ślizgową. Na powierzchni zewnętrznej i wewnętrznej widoczne ślady angoby barwy
kremowej, nanoszonej pędzlem w trakcie obrotu naczynia 2.
► Fragment górnej partii naczynia z zachowaną lekko profilowaną krawędzią. Brak
wyodrębnionej szyjki. Naczynie wykonane na kole, dobrze obtoczone. Ścianki gładkie barwy
szarej. Na zewnątrz i od wewnątrz powierzchnia pokryta różową pobiałką. Nieliczna
domieszka bardzo drobnego piasku 3.
Dla porównania zestawiono te opisy w tabeli. Stało się to na podstawie cech
przedstawionych przez tych jedenastu badaczy które zostały oznaczone cyframi i literami.
Średnio opisy zawierały 9 – 15 cech. Archeolodzy, którzy brali udział w tym badaniu często,
określali cechy w sposób subiektywny ( przykładem może być kolor, który nie podlega
weryfikacji). Jednak najczęściej opisywaną cechą jest rodzaj domieszki ( pojawia się 10 razy).
Kolor i technika w której został wykonany produkt pojawia się już 9 razy. Jednak tylko raz
przytaczano opis kształtu ziaren domieszki, oznak użytkowania, niektóre cechy
morfologiczne, twardości wyrobu oraz atmosfery wypału i pochodzenia domieszk.
1
Andrzej Buko, O niektórych aspektach opisu wyrobów garncarskich [w:] Archeologia Polski, t. 33, z.1 s. 212
Andrzej Buko, O niektórych aspektach opisu wyrobów garncarskich [w:]
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)