W niniejszym dokumencie omówione zostały życiorysy i twórczość takich postaci jak: Jan Fryderyk Herbart, Maria Montesorri, Celestyn Freinet, Peter Petersen, Janusz Korczak, Helen Parkhurst, John Dewey, Georg Kerschensteiner, W. H. Kilpatrick, J. A. Stevenson, Rudolf Steiner, Janusz Tarnowski. Ponadto w pracy spotkać się można z zagadnieniami: pedagogika, pedagogia, pedagogika nowego wychowania, podejście kopernikańskie, naturalizm, socjologizm, kulturalizm, metoda psychograficzna. W dalszej części dokumentu omówione zostały również takie pojęcia jak: pajdocentryzm, aktywizm subiektywizm pedagogiczny, obiektywizm pedagogiczny, kultura postfiguratywna, kultura kofiguratywna, kultura prefiguratywna. Kolejnymi zawartymi w tekście tematami są: nauczanie wielozmysłowe, polaryzacja uwagi, etapy poznawania, zasada swobodnego wyboru materiału, miejsca pracy, czasu pracy i formy pracy. Oprócz tego w pracy występują też takie pojęcia jak: zasada porządku, ograniczenia, izolowania trudności, transferu, własnego działania i powtarzania oraz zasada samokontroli. Kolejne opisane tu zagadnienia to: technika swobodnego tekstu, fiszki autokreatywne, doświadczenia poszukujące, realizmem pedagogicznym, plan jenajski, wychowanie, sąd koleżeński, plan daltoński laboratoryjny. Na koniec poruszono też zagadnienia: system szkoły progresywnej, eurytmia, personalizm, egzystencjalizm, pseudowychowanie, dialog.
Dyscyplina pedagogiczna musi mieć spełnione następujące warunki:
metodologię
metody badań - czym badamy
przedmiot - co badamy
podmiot - kogo badamy
badaczy - osoby, które będą badać
Czy różni się pedagogika od pedagogii?
Pedagogika:
ma charakter teoretyczny jest to nauko o wychowaniu
Pedagogia
praktyczna sztuka wychowania
samo dzieło wychowania
zespół czynności i umiejętności wychowawczych
JAN FRYDERYK HERBART System szkoły tradycyjnej - dydaktyka herartowska:
System ten powstał między XVIII / XIX wiekiem a twórcą był Jan Fryderyk Herbart. Stworzył teorię naukową pedagogiki. Przedmiot badań określił jako nauczanie wychowujące. Za najważniejszy cel uznał ukształtowanie silnych moralnie charakterów, służyć temu miało kierowanie dziećmi, karność i nauczanie. Kierowanie miało cały czas zatrudniać dzieci, karność powinna wyodrębniać moralność. System ten zawierał prawdę, że wychowania nie można oddzielić od nauczania. Uznawał także wiązanie wiedzy z uczuciami i wolą oraz, że nie istnieją nabyte czy dziedziczne dyspozycje psychiczne. Życie składa się z wyobrażeń, aby wywołać przeżycia uczuciowe należy oddziaływać na wyobrażenia i wzbogacać masę apercepcyjną. Rozwijać należy zainteresowania bezpośrednie tj. gdy daną rzecz cenimy dla niej samej. Najlepsze przyswajanie treści odbywa się od etapu zgłębiania do etapu ogarniania, w obu tych stadiach jest faza spoczynku i ruchu. Tak powstał schemat stopni nauczania: jasność (zgłębianie spoczywające), kojarzenie (zgłębianie postępujące), system (ogarnianie spoczywające), metoda (ogarnianie postępujące). Rein wyróżnił stopnie formalne: przygotowanie, podanie, powiązanie, zebranie, zastosowanie.
Metody procesu nauczania:
metody podające
pogadanka (rozmowa nauczyciela z uczniami)
zachęcanie do nauki poprzez motywy zewnętrzne - stopnie
częsta kontrola wyników nauczania
Organizacja zajęć w szkole:
dzieci uczyły się w szkole, w klasie, w ławkach
system klasowo - lekcyjny (podział na klasy według wieku, podział na lekcje - każda lekcja poświęcona jednemu przedmiotowi)
nauczanie zbiorowe oparte na współzawodnictwie
Treści,
(…)
… przedmiotowi)
nauczanie zbiorowe oparte na współzawodnictwie
Treści, programy, przedmioty:
podział treści nauczania na przedmioty głównie humanistyczne: greka, łacina, matematyka, logika; mniejszy nacisk na przedmioty przyrodnicze
program nauczania sztywny, narzucony z zewnątrz oparty na stopniach formalnych
Środki dydaktyczne, baza materialna:
baza materialna to: książki, podręczniki
dominował opis rzeczywistości czyli ubogie środki dydaktyczne
Rola nauczyciela:
Nauczyciel ma centralną pozycję. Rolą nauczyciela jest przekazywanie uczniom gotowej wiedzy. Podstawowym obowiązkiem nauczyciela jest realizacja programu nauczania, który nie musi być dostosowany do potrzeb i zainteresowań uczniów.
Rola ucznia:
Uczniowie są na ogół pasywni, nie decydują o doborze treści nauczania. Uczniowie powinni siedzieć cicho…
… do nauki poprzez motywy wewnętrzne (potrzeby i zainteresowania poznawcze)
niezbyt częsta kontrola wyników nauczania, gdyż nacisk na samokontrolę
Organizacja zajęć w szkole:
dzieci uczyły się poza szkołą, dom wiejski, dzieci tkały nauczanie indywidualne i grupowe oparte na współpracy
Treści, programy, przedmioty:
podział treści nauczania na interdyscyplinarne bloki tematyczne, dominowały bloki praktyczno…
…, na których wyrasta Nowe Wychowanie:
naturalizm - ojcem naturalizmu pedagogicznego był J.J. Rousseau i L. Tołstoj
socjologizm - przedstawicielami pedagogiki socjalnej byli A. Comte i E. Durkheim
kulturalizm - przedstawicielami pedagogiki kultury - I. Kant i W. Dilthey
Wychowanie w Nowym Wychowaniu:
Istotą wychowania w Nowym Wychowaniu była autokreacja, wolność i twórczość. Przykładem takiego podejścia…
… to występuje tylko wtedy, gdy w procesie wychowania uwzględniane są potrzeby rozwojowe dziecka i gdy wykorzystywane są okresy szczególnej wrażliwości.
Fazy uczenia się (etapy poznawania):
faza zapoznawania - przedstawiłam jakie kolory mają długopisy
faza utrwalająca - odłożyłam długopisy aby dziecko mogło zapamiętać kolory, potem dziecko musiało powtórzyć te kolory
faza sprawdzająca - kazałam dziecku odłożyć…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)