To tylko jedna z 26 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
WIELOWYMIAROWA ANALIZA UBÓSTWA I WYKLUCZENIA SPOŁECZNEGO Ogólna charakterystyka podejścia wielowymiarowego
Podstawowe podejścia do pomiaru ubóstwa w ujęciu wielowymiarowym
Podejście oparte na teorii zbiorów rozmytych
3.1. Ogólna charakterystyka
3.2. Zagrożenie ubóstwem monetarnym
3.3. Zagrożenie ubóstwem niemonetarnym
Miary współwystępowania ubóstwa monetarnego i ubóstwa niemonetarnego
OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA PODEJŚCIA WIELOWYMIAROWEGO
Punktem wyjścia do włączenia w analizach ubóstwa dodatkowych czynników, poza bieżącym dochodem gospodarstw domowych wyrażanym w formie monetarnej, jest specyfikacja zmiennych, które mogą być traktowane jako symptomy ubóstwa niemonetarnego. Następny krok stanowi określenie niemonetarnych wymiarów ubóstwa oraz przyporządkowanie do nich poszczególnych symptomów ubóstwa. Należy w związku z tym rozstrzygnąć jakie niemonetarne wymiary ubóstwa uwzględnić w badaniu oraz jakie symptomy ubóstwa przyjąć dla oceny ubóstwa w tych wymiarach.
Innym alternatywnym rozwiązaniem może być najpierw zdefiniowanie wymiarów ubóstwa a następnie wybór zmiennych będących symptomami ubóstwa niemonetarnego w poszczególnych jego wymiarach.
Symptomy ubóstwa powinny zostać następnie przekształcone w postać wskaźników ubóstwa niemonetarnego, informujących o nieosiąganiu przez ubogich odpowiedniego pułapu zaspokojenia potrzeb cząstkowych. Należy tym samym ustalić te pułapy, czyli określić kiedy mamy do czynienia z ubóstwem niemonetarnym w danym wymiarze, a następnie dokonać transformacji symptomów ubóstwa w cząstkowe wskaźniki ubóstwa niemonetarnego oraz przeprowadzić agregację wartości wskaźników cząstkowych dla poszczególnych wymiarów ubóstwa niemonetarnego. Kolejnym etapem wielowymiarowej oceny ubóstwa jest agregacja wartości wskaźników ubóstwa niemonetarnego w poszczególnych wymiarach w jeden zbiorczy wskaźnik ubóstwa niemonetarnego.
W ostatnim kroku należy dokonać oceny ubóstwa monetarnego i niemonetarnego łącznie.
PODSTAWOWE PODEJŚCIA DO POMIARU UBÓSTWA
W UJĘCIU WIELOWYMIAROWYM
podejście oparte na funkcji dobrobytu podejście możliwości Sena ( capability approach ) podejście oparte na funkcji dystansu podejście aksjomatyczne
(…)
… ubóstwa (h; h=1,2,...,m). Następny krok stanowi specyfikacja zmiennych, które mogą być traktowane jako symptomy ubóstwa niemonetarnego w poszczególnych jego wymiarach (zhj; j=1,2,...,kh).
Ze względu na fakt, że niemonetarne symptomy ubóstwa mają najczęściej jakościowy charakter (mierzone są na skalach nominalnych lub porządkowych) należy przyporządkować im wartości numeryczne (rangi), zdefiniować funkcję przynależności do sfery ubóstwa niemonetarnego dla poszczególnych symptomów ubóstwa oraz dokonać ich agregacji dla poszczególnych niemonetarnych wymiarów ubóstwa.
PODEJŚCIE A. CERIOLI I S. ZANI
Jeżeli zmienna opisująca dany symptom ubóstwa ma charakter dychotomiczny (jest mierzona na skali nominalnej) funkcja przynależności do sfery ubóstwa w h-tym wymiarze ze względu na tą zmienną ma postać:
Jeżeli natomiast zmienna ma charakter polichotomiczny (mierzona jest ona na skali porządkowej) wariantom tej zmiennej przyporządkowywane są rangi (chj,i) po uprzednim uporządkowaniu tych wariantów od najwyższego do najniższego stopnia zagrożenia ubóstwem. Następnie ustalana jest wartość krytyczna rangi zmiennej (c'hj), powyżej której ubóstwo niemonetarne zdecydowanie nie występuje oraz wartość krytyczna (c"hj), poniżej…
…, zależy od położenia tej wartości dochodów ekwiwalentnych w rozkładzie dochodów ekwiwalentnych podpopulacji gospodarstw domowych o dochodach znajdujących się pomiędzy wartościami krytycznymi.
Funkcja przynależności do sfery ubóstwa monetarnego pomiędzy wartościami krytycznymi dochodów ekwiwalentnych jest zdefiniowana w oparciu o dystrybuantę rozkładu dochodów ekwiwalentnych, po ich uporządkowaniu…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)