To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
WIĄŻĄCE UCHWAŁY RZĄDOWYCH ORGANIZACJI MIĘDZYNARODOWYCH W POLSKIM PORZĄDKU PRAWNYM
Konstytucja RP zawiera przepis (art. 91.3), który stanowi, że wiążąca uchwała
organizacji międzynarodowej stanowi część krajowego porządku prawnego i jest
bezpośrednio stosowana (w tym znaczeniu, że wynikają z niej bezpośrednio dla osób
fizycznych i prawnych uprawnienia oraz obowiązki, na które można skutecznie
powoływać się przed krajowymi organami ochrony prawnej, np. sądami), gdy łącznie
spełnione są następujące warunki:
a) bezpośrednie stosowanie uchwały w krajowym porządku prawnym przewidziane jest
przez statut organizacji (np. art. 288 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej
stanowi „Rozporządzenie ma zasięg ogólny. Wiąże w całości i jest bezpośrednio
stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich”);
b) statut jest umową międzynarodową;
c) umowa (statut) jest przez RP ratyfikowana;
d) umowa (statut) została opublikowana w Dzienniku Ustaw RP (warunki b-d spełnia
np. Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej).
Warunki powyższe spełniają zatem np. rozporządzenia Unii Europejskiej, które
są bezpośrednio stosowane w polskim porządku prawnym.
Bezpośrednio stosowane w polskim porządku prawnym nie są natomiast
uchwały Rady Bezpieczeństwa ONZ (nie jest spełniony warunek [a]). Jeżeli zatem RB
ONZ wydaje wiążącą prawnie rezolucję np. w przedmiocie obłożenia sankcjami
ekonomicznymi państwa X, to rodzi ona skutki prawne dla osób fizycznych (np.
przedsiębiorców) w państwie Y jedynie pośrednio, tzn. dopiero po podjęciu
odpowiednich kroków przez władze państwa Y i po wprowadzeniu przez nie
odpowiednich zmian w krajowym porządku prawnym państwa Y (tak, by zapewnić jego
zgodność z uchwałą RB ONZ). Innymi słowy: przed sądem polskim krajowy
przedsiębiorca nie może być pociągnięty do odpowiedzialności za naruszenie rezolucji
RB ONZ nakładającej embargo handlowe. Można go natomiast pociągnąć do
odpowiedzialności prawnej za naruszenie aktu prawa unijnego lub krajowego, które
wprowadzają do krajowego porządku prawnego takie zmiany, które są konieczne dla
skutecznego wykonywania sankcji nałożonych przez RB ONZ (zobacz niżej).
W przypadku członków Unii Europejskiej, odpowiednie zmiany (konieczne do
wykonania wiążącej prawnie rezolucji RB ONZ) dokonywane są zwykle za
pośrednictwem prawa UE. Otóż podjęcie przez członków UE odpowiednich kroków w
celu implementacji rezolucji RB ONZ mieści się w ramach współpracy objętej II filarem
(…)
… filarem
UE (Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa). Wprowadzanie w życie sankcji RB ONZ przez UE przebiega w dwóch etapach:
- ETAP PIERWSZY: Rada podejmuje decyzję. Zgodnie z art. 29 Traktatu o UE: „Rada
przyjmuje decyzje, które określają podejście Unii do danego problemu o charakterze
geograficznym lub przedmiotowym. Państwa Członkowskie zapewniają zgodność swych
polityk krajowych…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)