Węglowodany przyswajalne i nieprzyswajalne - omówienie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 665
Wyświetleń: 2891
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Węglowodany przyswajalne i nieprzyswajalne - omówienie - strona 1 Węglowodany przyswajalne i nieprzyswajalne - omówienie - strona 2

Fragment notatki:

Węglowodany przyswajalne i nieprzyswajalne Kryterium podziału to działanie enzymów trawiennych przewodu pokarmowego.
Węglowodany przyswajalne - organizm czerpie z nich energię (jednocukry, dwucukry, skrobia i glikogen)
Węglowodany nieprzyswajalne - wielocukry (celuloza, hemiceluloza, pektyny)
Wielocukry nieprzyswajalne określa się jako błonnik pokarmowy Błonnik pokarmowy (włókno surowe) - nie stanowi źródła energii dla człowieka, pełni ważne funkcje fizjologiczne; aktywny czynnik zapobiegający chorobom cywilizacyjnym
Błonnik po spożyciu pęcznieje 4-5 krotnie - zmniejsza łaknienie „objętościowe”.
Pełne ziarna zbóż
*Błonnik pokarmowy - włókno pokarmowe roślinne wielocukry oporne na działanie enzymów trawiennych przewodu pokarmowego
*Reguluje procesy zachodzące w przewodzie pokarmowych, stymuluje ruchy perystaltyczne, ogranicza czas pasażu treści pokarmowej, ułatwia usuwanie nie strawionych resztek.
B roni przed miażdżycą
Ł agodzi zaburzenia trawienia
O bniża poziom lipidów
N ormalizuje florę bakteryjną
N ieprzyjaciel zaparć
I naktywuje toksyny
K ontroluje poziom cukru oraz spadek masy ciała
Zapotrzebowanie organizmu na cukrowce
W celu utrzymania prawidłowego poziomu glukozy we krwi, węglowodany powinny stanowić stały składnik codziennego pożywienia człowieka.
W przypadku niedostatecznego spożycia węglowodanów, ulegają nasileniu procesy glikogenolizy w wątrobie w wyniku których wytwarzają się odpowiednie ilości glukozy przechodzącej do krwi. Ponieważ zasoby glikogenu w wątrobie są niewielkie, muszą być one stale odnawiane węglowodanami pochodzenia pokarmowego.
Glikogen pochodzenia mięśniowego jest bezpośrednio wykorzystywany do pracy mięśni podczas gdy glikogen wątrobowy jest substratem glukozy przechodzącej do krwi.
Dzienna racja pokarmowa powinna zawierać 50-60% ogólnej wartości energetycznej pochodzącej od węglowodanów.
Węglowodany o niskim i wysokim indeksie glikemicznym (IG)
Węglowodany dzieli się w zależności od zmian w glikemii poposiłkowej.
Na podstawie badań naukowych stwierdzono, że ta sama ilość węglowodanów spożyta w postaci różnych produktów może wywołać różny wzrost glukozy we krwi.
Współczesna dietetyka optuje za tym, by spożywać przede wszystkim produkty o niskim indeksie glikemicznym.
Pokarm o wysokim IG powoduje bardzo szybki wzrost glukozy, co powoduje gwałtowny wyrzut insuliny do krwi.
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz