Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 roku - kodeks postępowania administracyjnego oraz ustawa z dnia 10 kwietnia 1974 roku o ewidencji ludności i dowodach osobistych
©Kancelaria Sejmu
s. 1/23 Dz.U. 1974 Nr 14 poz. 85 USTAWA z dnia 10 kwietnia 1974 r. Opracowano na pod- stawie: tj. Dz.U. z 2001 r. Nr 87, poz. o ewidencji ludności i dowodach osobistych 960, Nr 110, poz. 1189, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 78, poz. 716, z 2003 r. Nr 128, Rozdział 1 poz. 1176, Nr 130, poz. 1190, z 2004 r. Przepisy ogólne. Nr 93, poz. 887, z 2005 r. Nr 62, poz. 550, Nr 94, poz. 788. Art. 1.
1. Ustawa normuje sprawy ewidencji ludności i dowodów osobistych. 2. Ewidencja ludności polega na rejestracji danych o miejscu pobytu osób, o uro-
dzeniach, dotyczących obowiązku wojskowego, zmianach stanu cywilnego, obywatelstwa, imion i nazwisk oraz o zgonach.
3. Dowód osobisty jest dokumentem:
1) stwierdzającym tożsamość osoby, 2) poświadczającym obywatelstwo polskie, 3) uprawniającym obywateli polskich do przekraczania granic między pań-
stwami członkowskimi Unii Europejskiej.
Art. 2.
Osoba przebywająca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązana wy- art. 3 skreślony
konywać obowiązek meldunkowy określony w ustawie. Rozdział 2 Obowiązek meldunkowy. Art. 4.
Obowiązek meldunkowy polega na:
1) zameldowaniu się w miejscu pobytu stałego lub czasowego, 2) wymeldowaniu się z miejsca pobytu stałego lub czasowego, 3) zameldowaniu o urodzeniu dziecka, 4) zameldowaniu o zmianie stanu cywilnego, 5) zameldowaniu o zgonie osoby.
2005-06-17 ©Kancelaria Sejmu
s. 2/23 Art. 5.
1. Osoba posiadająca obywatelstwo polskie i przebywająca stale na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązana zameldować się w miejscu pobytu stałego.
2. W tym samym czasie można mieć tylko jedno miejsce pobytu stałego. Art. 6.
1. Pobytem stałym jest zamieszkanie w określonej miejscowości pod oznaczonym
adresem z zamiarem stałego przebywania.
2. Miejscem pobytu stałego osoby zatrudnionej na statku żeglugi śródlądowej, za-
mieszkałej stale na statku, jest miejscowość, w której ma siedzibę przedsiębior-stwo żeglugowe zatrudniające tę osobę.
Art. 7.
1. Pobytem czasowym jest przebywanie bez zamiaru zmiany miejsca pobytu stałe-
go w innej miejscowości pod oznaczonym adresem lub w tej samej miejscowo-ści, lecz pod innym adresem.
2. Miejscem pobytu czasowego osoby zatrudnionej na statku morskim albo osoby,
która w związku z wykonywaniem pracy przebywa przez określony czas w ru-chomym urządzeniu mieszkalnym poza miejscem pobytu stałego, jest miejsco-wość, w której ma siedzibę zakład pracy zatrudniający tę osobę.
Art. 8.
1. Osoba zameldowana na pobyt czasowy i przebywająca w tej samej miejscowości
nieprzerwanie dłużej niż 2 miesiące jest obowiązana zameldować się na pobyt stały, chyba że zachodzą okoliczności wskazujące na to, iż pobyt ten nie utracił charakteru pobytu czasowego. Za okoliczności uzasadniające zameldowanie na
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)