To tylko jedna z 8 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Układ okresowy pierwiastków
Idea uporządkowania pierwiastków według wzrastających mas i doszukiwanie się periodyczności cech chemicznych stały się podstawą fundamentalnego, w zakresie uporządkowania pierwiastków, prawa okresowości sformułowanego przez Dymitra Mendelejewa: pierwiastki uszeregowane według wzrastających mas atomowych wykazują cykliczność w występowaniu podobnych właściwości chemicznych. Układ okresowy pierwiastków: jest to zestawienie wszystkich pierwiastków chemicznych w postaci rozbudowanej tabeli, uporządkowane według ich rosnącej liczby atomowej, grupujące pierwiastki według ich cyklicznie powtarzających się podobieństw właściwości. Jest to zbiór sztucznie i naturalnie stworzonych pierwiastków. Współczesny wygląd układu okresowego zawdzięczamy Nielsowi Bohrowi, który podzielił go na grupy i okresy. Grupy wypisuje się w kolumnach, a okresy w rzędach. Grupy dzieli się na grupy główne i grupy poboczne. W grupach głównych okresy występują co osiem kolejnych atomów. W grupach głównych wszystkie elektrony z powłoki walencyjnej zajmują orbitale typu: s i p, w grupach pobocznych orbitale: s i d, a w grupie lantanowców i aktynowców orbitale: s, d i f. Jest to podstawą do podzielenia układu okresowego na bloki: s i p (grupy główne), d (grupy poboczne) oraz f (lantanowce i aktynowce). W większości współczesnych, graficznych przedstawień układu okresowego grupy główne są rozdzielone za drugą grupą całym blokiem d, a blok f jest "wyciągnięty" pod połączone bloki s, p i d.
Pierwiastki danego okresu mają tę samą liczbę powłok elektronowych. Pierwiastki należące do tej samej grupy charakteryzują się tą samą liczbą elektronów walencyjnych, a w konsekwencji podobnymi właściwościami chemicznymi.
Ważną wielkością umieszczaną przy symbolu pierwiastka w układzie okresowym jest masa atomowa pierwiastka Podaje ona masę danego atomu w jednostkach mas atomowych (j.m.a.) (u). u = 1,660*10-24g. Duża część pierwiastków charakteryzuje się masami atomowymi będącymi liczbami niecałkowitymi. Niecałkowite wartości mas atomowych biorą się z faktu występowania w przyrodzie izotopów ( odmian pierwiastków, których jądra zawierają różne ilości neutronów). Masa atomowa jest średnią ważoną mas atomowych obu odmian izotopowych z uwzględnieniem ich rozpowszechnienia w przyrodzie. Izotopy
Izotopy: odmiany pierwiastka chemicznego różniące się liczbą neutronów w jądrze atomu (z definicji atomy tego samego pierwiastka mają tę samą liczbę protonów w jądrze). Izotopy tego samego pierwiastka różnią się liczbą masową (łączną liczbą neutronów i protonów w jądrze), ale mają tę samą liczbę atomową (liczbę protonów w jądrze).
(…)
…/(ms + ma) × 100% [%]
mr = ms + ma
ms - masa substancji rozpuszczonej
mr - masa roztworu
ma - masa rozpuszczalnika
Stężenie molowe: jest to liczba moli substancji rozpuszczonej w 1 dm3 roztworu.
cm = n / V [mol/dm3]
n - liczba moli substancji rozpuszczonej
V - objętość roztworu
Roztwór jednomolowy: roztwór zawierający w objętości 1 dm3 1 mol danej substancji, np.: 1 M HCl (1 M = 1 mol/dm3)
Masa molowa: jest to masa jednego mola substancji. Masa molowa atomów danego pierwiastka jest równa liczbowo jego masie atomowej, a masa molowa cząsteczek związku chemicznego jest równa liczbowo jego maie cząsteczek.
Przykład: w 300 cm3 roztworu znajduje się 18 g NaOH. Obliczyć stężenie molowe roztworu.
cm = n / Vr [mol/dm3]
n = ms / M
cm = ms/MVr cm = 18 g / (40 g/mol x 0,3 dm3) = 1,5 mol/dm3
Stężenie molalne…
…) nietrwałe zwane izotopami promieniotwórczymi (ulegają samorzutnej przemianie na inne izotopy zazwyczaj innego pierwiastka)
Izotopy promieniotwórcze - atomy, których jądra są niestabilne i samorzutnie ulegają przemianie promieniotwórczej, dając w wyniku tego inne atomy (cząstki elementarne) oraz wydzielając energię w postaci promieniowania gamma i energii kinetycznej produktów przemiany.
Izotopy…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)