To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
UKŁAD DOPEŁNIACZA
Pełni w organizmie kilka funkcji:
uczestniczy w lizie bakterii i komórek zakażonych wirusami
funkcja chemotaktyczna
opsonizacja (białko C3B)
Wyróżniamy ok. 30 białek dopełniacza. Część z nich ma właściwości enzymatyczne, inne pełnią funkcję inhibitorów lub wzmacniaczy. W aktywacji dopełniacza uczestniczą składniki C1-C9. Największe stężenie we krwi osiąga składnik C3 (odpowiedzialny za przekazywanie sygnału w głąb komórek). Komórkami produkującymi składniki dopełniacza są monocyty, makrofagi oraz hepatocyty. Wyjątkiem jest C1q produkowany przez komórki nabłonkowe.
Białka dopełniacza występują w organizmie w formie nieaktywnej, po aktywacji czas ich półtrwania wynosi kilka - kilkanaście minut. Mogą być aktywowane dwiema drogami:
- klasyczną
- alternatywną.
Białka dopełniacza wytwarzane są przez:
monocyty, makrofagi
hepatocyty
C1 przez nabłonek dróg pokarmowych i moczowo-płciowych oraz w wątrobie
Składniki dopełniacza występują w formie enzymów. Po aktywacji wzajemnie się trawią i aktywują -- jest to „kaskada dopełniacza”.
Klasyczna droga aktywacji dopełniacza
Zachodzi przy udziale kompleksu antygen-przeciwciało. Jeśli antygen jest związany z obcą dla organizmu komórką (np. bakterii), dopełniacz aktywują przeciwciała z klas IgG i IgM. Ich związanie z antygenem powoduje zmianę konformacji przeciwciała, odsłonięcie domeny CH2, z którą wiąże się składnik C1q. W jego cząsteczce obecne są „główka” i „ogonki”. „Główka” rozpoznaje kompleks antygen-przeciwciało, a do „ogonka” wiążą się składniki C1q, r, s. Powstaje enzym o aktywności esterazy (z połączenia składników C1q, C1r, C1s). Substratem dlań są 2 kolejne składniki dopełniacza: C4 i C2. Esteraza powoduje odcięcie z fragmentu N C4 krótkiego odcinka - C4a. C4b nabiera własności hydrofobowych i wiąże się z błoną kom. obcej komórki. Drugi substrat dla esterazy - C2 -- ma 1 łańcuch polipeptydowy. Po związaniu z C4b ulega rozpadowi na 2 części -- C2a (zostaje w rsurowicy), C2b. Powstaje kompleks: C4b-C2b. Ma on aktywność konwertazy. Substrat -- składnik C3, który ma 2 łańcuchy polipeptydowe. Jest cięty do C3a (zostaje w roztworze) i C3b.
Wbudowanie C4b w błonę kom. jest sygnałem dla związania C2 który zostaje rozcięty przez esterazę do C2a i C2b. C2a zostaje w roztworze, C2b wiąże się z C4b w kompleks o aktywności konwertazy.
C4a, C2a, C3a -- mają aktywność anafilatoksyczną; aktywują bazofile i kom. tuczne uruchamiając mechanizm nadwrażliwości anafilaktycznej.
Obrzęk, zaczerwienienie rany nawet po jej prawidłowym opatrzeniu są wynikiem działania anafilatoksyn.
(…)
… się erytrocytów, pozbawionych na powierzchni kw. sjalowego.
Wymienione czynniki powodują aktywację składnika C3, stanowiącego I etap drogi alternatywnej. Jest to sygnał dla wiązania występującego w osoczu składnika B. Po związaniu z C3b składnik B staje się wrażliwy na czynnik enzymatyczny D.
Czynnik D rozbija związany czynnik B na Bb i Ba. Tworzy się konwertaza drogi alternatywnej: C3bBb. Jej powstanie powoduje…
… UKŁ. DOPEŁNIACZA
1. W osoczu:
inhibitor C1 --> glikoproteina która tworzy z C1 trwały kompleks, zabezpieczając przed klasyczną drogą aktywacji
czynnik 1: inaktywator składników C4b i C3b
białko wiążące składnik C4
enzym karboksypeptydaza - inaktywuje składniki a (C2a, C3a, C4a, C5a). Odcina końcową Arg niwecząc właściwości anafilatoksyczne.
2. Istnieją jeszcze zabezpieczenia na komórkach:
czynnik DAF…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)