Data: 31.10.2007r.
IMMUNOLOGIA
Wykład 5
1. Rearanżacja genów łańcucha ciężkiego
W komórkach zarodkowych i w komórkach prekursorowych limfocytów B, loci genów łańcucha ciężkiego H zawierają wiele segmentów V (variable)
a) Szereg genów V, D, J - do limfocytów B wybierany jest tylko jeden zestaw genów VDJ (może być różne ułożenie tych genów).
2. Rearanżacja genów
a) W czasie rozwoju limfocytów B dochodzi do przypadkowej selekcji po jednym genie V, D, J ze skupiska genów H, które podlegają rearanżacji tworząc gen VDJ dla łańcucha ciężkiego.
b) Przypadkowa selekcja genów V i J zachodzi również dla skupisk genów łańcucha lekkiego κ lub λ dając gen VJ dla łańcucha lekkiego.
c) Do rearanżacji niezbędna jest obecność rekombinaz kodowanych przez geny RAG - 1 i RAG - 2.
Rearanżacje genów łańcucha lekkiego. Podczas różnicowania się limfocytów B i po rearanżacji genów łańcucha ciężkiego, jedna z dwóch grup łańcucha lekkiego podlega rearanżacji.
3. Wyłączenie alleliczne
a) Polega na ukierunkowaniu limfocytów B do ekspresji określonych części zmiennych V łańcucha ciężkiego i lekkiego.
b) Jednocześnie dochodzi do aktywnej supresji wyłączenia allelicznego, rearanżacji innych części zmiennych łańcuchów.
c) Każdy limfocyt B oraz jego komórki potomne syntetyzują przeciwciała o tej samej specyficzności.
4. Synteza i łączenie łańcuchów.
a) Do prawidłowej rearanżacji łańcuchów ciężkich i lekkich zachodzi:
- transkrypcja
- łączenie łańcuchów lekkich i ciężkich w retikulum endoplazmatycznym
- przeciwciało zakotwiczone jest w błonie jako receptor błonowy
b) W komórkach plazmatycznych dochodzi do wycięcia części mRNA łańcucha ciężkiego kodującego odcinek śródbłonowy zakotwiczający cząsteczki przeciwciała w błonie i przeciwciała są wydzielane na zewnątrz.
5. Składanie genu i zmiana klasy syntetyzowanych immunoglobulin
(…)
…, które hamują przeciwciała przeciw antygenowi X o idiotypie E.
F5 Rola przeciwciał w odpowiedzi immunologicznej.
1. Przeciwciała
a) Bez udziału innych cząsteczek i komórek mogą neutralizować wirusy, bakterie, toksyny oraz indukować apoptozę.
b) Po związaniu przeciwciała IgG i IgM z antygenem aktywują drogę klasyczną układu dopełniacza, prowadzą do lizy bakterii i/lub fagocytozy.
2. Droga klasyczna aktywacji…
…-Ab-C1-C4b,2a,3b,5b,6,7
cel-Ab-C1-C4b,2a,3b,5b,6,7 + C8
cel-Ab-C1-C4b,2a,3b,5b,6,7,8
cel-Ab-C1-C4b,2a,3b,5b,6,7,8 + C9
cel-Ab-C1-C4b,2a,3b,5b,6,7,8,9 liza komórki docelowej (cel)
Jedna cząsteczka IgM lub dwie cząsteczki IgG po połączeniu z antygenem tworzą miejsce wiązania dla składnika układu dopełniacza C1q. C1q występuje w kompleksie z C1r i C1s.
a) C1 podlega aktywacji. C4b i C2a tworzą na powierzchni konwertazę C3.
b) Droga klasyczna aktywacji dopełniacza, podobnie jak droga alternatywna prowadzi do uszkodzenia błony komórkowej i lizy bakterii poprzez:
- indukcję degranulacji komórek tucznych poprzez anafilatoksyny (C3a i C5a) i uwolnienie mediatorów
- stymulację mięśni gładkich i zwiększenia przepuszczalności naczyń (C3a i C5a)
- chemotaksję neutrofilów przez C5a
- zwiększenie aktywności fagocytarnej i opsonizację przez C3b.
c) Przeciwciała wpływają na funkcje efektorowe komórek żernych poprzez oddziaływanie z receptorami dla przeciwciał na ich powierzchniach
- FcγR dla IgG
- FcαR dla IgA
d) Zwiększają fagocytozę dzięki opsonizacji przez przeciwciała
e) Pośredniczą w zabijaniu komórek - jest to zjawisko cytotoksyczności komórkowej zależnej od przeciwciał ADCC (antibody depndent cellular…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)