Uczenie się - jest procesem, który prowadzi do względnie trwałej zmiany zachowania lub możliwości zachowania, który opiera się na doświadczeniu.
Termin uczenie się można zdefiniować jako proces, w którego toku na podstawie doświadczenia i ćwiczenia powstają nowe formy zachowania się i działania lub ulegają zmianom formy wcześniej nabyte. Uczenie się jest jedną z podstawowych form działalności oprócz pracy, zabawy i działalności społeczno - kulturalnej. Inaczej można jeszcze zdefiniować ten termin jako proces, w wyniku którego jednostka zdobywa i utrwala doświadczenia mające wpływ na jej zachowanie. Uczenie się odnosi się na ogół do procesu zmiany, natomiast pamięć do rezultatu tej względnie trwałej zmiany. Określenie, że zmiana jest względnie trwała, ma na celu wykluczenie niektórych przemijających zmian, które uczeniem się nie są. Prosty przykład tego, co teoretycy uczenia się pragną wykluczyć, stanowi zmęczenie. Osoba wykonująca kilkakrotnie jakieś zadanie może się zmęczyć, co spowoduje zmianę w poziomie jego wykonania. Psychologowie rozróżniają uczenie się i wykonanie, przy czym pierwsze pojęcie odnosi się do jakiejś zmiany, a drugie do behawioralnego przejawu tej zmiany, czyli doświadczenia. Potencjał zachowaniowy zmienia się z różnych powodów, nie tylko na skutek uczenia się. W miarę jak rośniemy, nasze ciało rozwija się i zmienia się nasz potencjał, ale nie uznalibyśmy rozwoju fizycznego za uczenie się. Analogicznie ciężkie uszkodzenie ciała może zasadniczo zmienić możliwości zachowania się danej osoby, ale nie uznalibyśmy złamania ręki za uczenie się. Uczenie się jest więc procesem poznawczym, a zdobyta wiedza jest wynikiem poznania, które dokonuje się najczęściej w szkole. Zdobywanie wiedzy poprzez uczenie się wymaga zaangażowania takich procesów psychologicznych jak: spostrzeżenie, pamięć, myślenie. W zależności od rodzaju materiału, który trzeba opanować, lub przed którym staje uczeń dobiera się odpowiednie sposoby działania, zwane formami uczenia się. Do najpowszechniejszych form uczenia się należą: uczenie się pamięciowe przez próby i błędy, sensoryczne, przez rozwiązywanie problemów oraz przez zrozumienie. Uczenie się pamięciowe oparte jest na procesie pamięci. W każdym uczeniu się pamięć ludzka bierze udział, ale nie o każdym uczeniu się można powiedzieć, że jest pamięciowe. Tego rodzaju uczenie się zachodzi wtedy, gdy pewne treści chcemy zapamiętać dosłownie, aby je w razie potrzeby dokładnie reprodukować. Uczenie się pamięciowe polega na powtarzaniu tekstu do całkowitego zapamiętania go. Wszystkie wzory, zasady, prawa, daty historyczne, teksty wierszy wymagają zapamiętywania dosłownego i wiernego odtworzenia.
Uczenie się przez próby i błędy. Uczenie się pamięciowe nie zawsze występuje w czystej formie. W warunkach, gdy trzeba zapoznać się z nieznaną sytuacją, nie można się jej nauczyć, najpierw trzeba się jej dokładnie przyjrzeć i się z nią zapoznać. Poznanie następuje przez wykonanie wielu prób na danym materiale. Wykonując kolejne próby nie od razu trafiamy na właściwy sposób rozwiązania i zanim go osiągniemy, popełniamy różne błędy. W końcu znajdujemy właściwy sposób i go zapamiętujemy. Ten rodzaj uczenia się wykazuje dużo podobieństw do ćwiczenia, w czasie którego coraz bardziej doskonali się mechanizm skutecznego działania. Pamięć też odgrywa tu ważną rolę, gdyż pomaga zapamiętać te elementy działania, które prowadzą do osiągnięcia pożądanego, pozytywnego wyniku.
(…)
… bardziej doskonali się mechanizm skutecznego działania. Pamięć też odgrywa tu ważną rolę, gdyż pomaga zapamiętać te elementy działania, które prowadzą do osiągnięcia pożądanego, pozytywnego wyniku.
Uczenie się sensoryczne, polega na wytwarzaniu odruchów warunkowych i na kojarzeniu bodźca zmysłowego z naturalną reakcją organizmu. Stosowanie wzmocnienia bodźca lub prawidłowej reakcji staje się niezbędnym warunkiem, aby jednostka nauczyła się czegoś.
Uczenie się przez rozwiązywanie problemów. Założeniem tej formy uczenia się jest aktywność jednostki w czasie nauki. Dzięki czemu sama dochodzi do rozwiązania zadania, trwale opanowuje treści nauczania i wyuczony materiał umie zastosować w nowych sytuacjach. Nowy materiał jest opanowany operatywnie, a nie statycznie, uczeń nie czeka, aby mu wszystko podać do wiadomości…
…. Generalizacja - materiał jest przenoszony na nowe sytuacje, a więc pozwala podmiotowi rozwinąć strategie postępowania z nimi.
7. Działanie - te strategie są wykorzystane w praktyce.
8. Sprzężenie zwrotne - podmiot uzyskuje wiedzę na podstawie rezultatów.
Rodzaje uczenia się:
Warunkowanie klasyczne - jest to uczenie się przewidywalnych. Jest jedną z podstawowych form uczenia się, w którym jeden bodziec czy zdarzenie pozwala przewidzieć wystąpienie innego bodźca czy zdarzenia. Bodziec bezwarunkowy - to bodziec, który z natury wykonuje zachowania odruchowe.
Reakcja bezwarunkowa - zachowanie wywołane przez bodziec bezwarunkowy.
Bodziec warunkowy - to bodziec obojętny skojarzony z bodźcem bezwarunkowym.
Reakcja warunkowa - zachowanie odruchowe wywołane przez bodziec warunkowy.
Nabywanie - oznacza proces…
… bodźca - automatyczne rozszerzenie reakcji warunkowej na bodźce, które nigdy nie były zestawiane z pierwotnym bodźcem bezwarunkowym. Im bardziej nowy bodziec jest podobny do bodźca warunkowego, tym silniejsza będzie reakcja.
Różnicowanie bodźców - jest procesem, którego wyniku organizm uczy się reagować na bodźce, które różnią się od bodźca warunkowego na pewnym wymiarze.
Warunkowanie sprawcze - uczenie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)