Typologia granic politycznych: Granice naturalne - zdeterminowane przez przyrodę (rzeki, grzbiety górskie, cieśniny morskie). Granice sztuczne - granice wzdłuż południków i równoleżników, wzdłuż szlaków komunikacyjnych. Granice antecedentne - pierwotne w stosunku do form zagospodarowania przestrzennego. Stare, o dawnej metryce wrośnięte w krajobraz kulturowy. Mogą podlegać erozji, tj. degradacji wraz z postępem procesów integracyjnych. Przykład: pasmo karpackie. Granice subsekwentne - wtórne w stosunku do form zagospodarowania przestrzennego. Młode („sztuczne”) rozdzielają terytorialne jednorodne systemy społeczno-gospodarcze o długiej tradycji. Są narzucone. W wyniku formalizacji i stabilizacji mogą powodować rozrywane istniejących układów powiązań. Mogą przekształcać się w granice antecedentne. Przykład: granica polsko-niemiecka. Granica reliktowa - granica widoczna w środowisku społeczno-kulturalnym, ale nie pełniąca już funkcji granicy politycznej. Granice dzielące - silnie sformalizowane o niewielkiej przepuszczalności, Granice łączące - słabo sformalizowane o znacznej przepuszczalności, towarzyszą im warunki umożliwiające rozwój przygranicznego regionu społeczno-ekonomicznego.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)