To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wpływ bazy monetarnej, rynkowej stopy procentowej i częściowo dochodu na podaż pieniądza jest pozytywny, czyli dodatni. Istnieje ujemna zależność między podażą, a stopą redyskontową, stopą rezerw obowiązkowych od depozytów na żądanie, stopą rezerw obowiązkowych od depozytów terminowych, stopą oprocentowania wkładów terminowych.
TEORIE POPYTU NA PIENIĄDZ
Inaczej teorie transmisji… teorie o skutkach działania pieniądza.
Ilościowa teoria pieniądza została sformułowana w sposób precyzyjny w 1911 roku przez amerykańskiego ekonomistę J. Fisher'a.
Sformułował on równanie:
M - ilość pieniądza w obiegu V - szybkość obiegu pieniądza
P - ogólny poziom cen T - wolumen transakcji kupna i sprzedaży
V zależy od rozwiązań instytucjonalnych - względnie stałe
T - względnie stałe
Poziom cen zmienia się proporcjonalnie do zmiany ilości pieniądza w obiegu.
A. Marshall / A. C. Pigou (ekonomiści z Cambridge) przedstawili następujące równanie:
MV = PY
Y - dochód narodowy
P - poziom cen dóbr finalnych
M = kPY k=(1/V)
A zatem popyt na pieniądz pozostaje w pewnym stałym stosunku, który wyraża współczynnik k do dochodu narodowego w cenach bieżących
Współczynnik k informuje jaką ilość zasobów pieniężnych gospodarstwa domowe będą chciały pozostawić w formie pieniężnej.
Istotna wartość naukowa równania szkoły Cambridge polega na tym, że jest to równanie popytu na pieniądz, w którym k oznacza współczynnik skłonności do utrzymywania pewnej części dochodu w płynnej pieniężnej formie. W takim ujęciu współczynnik k nie jest już wielkością wyznaczoną przez czynniki techniczno-organizacyjne lecz zależy od preferencji jednostek gospodarujących.
TEORIA PREFERENCJI PŁYNNOŚCI KEYNES'A
W roku 1936 Keynes opublikował „Ogólną teorię zatrudnienia, procentu i pieniądza”. Sformułowana przez Keynes'a teoria popytu na pieniądz znana jako teoria preferencji płynności ujmuje pieniądz jako jedną z alternatywnych (obok aktywów finansowych) form utrzymywania nieskonsumowanego dochodu.
Wg. Keynes'a jednostki gospodarujące gromadzą zasoby pieniądza kierując się 3 motywami:
1. motyw transakcyjny
Pieniądz jest potrzebny na opłacanie bieżących transakcji. Im większy dochód narodowy, tym większe zapotrzebowanie na pieniądz gromadzony z motywu transakcyjnego.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)