To tylko jedna z 7 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Kant: Twórczość filozoficzna dzielona na 3. etapy:
→ faza przedkrytyczna do 1770 /wydana łacińska rozprawa O formie i zasadach świata dostępnego zmysłom (…) /
→ faza milczenia /nie powstały żadne nowe publikacje/;
→ faza krytyczna od Krytyki czystego rozumu; później: Prolegomena /1783/; Krytyka praktycznego rozumu; Krytyka władzy sądzenia; Religia w obrębie samego rozumu; Metafizyka moralności.
Stan nowożytnej refleksji epistemologicznej przed Kanta:
linia sporu między racjonalistami a empirystami: kwestia sporu to źródła poznania
Racjonaliści: rozumu; Empiryści: doświadczenie; /nie przyjmuje niczego na wiarę/;
W systemie Leibniza istnieje przekonanie, że nie istnieje uzasadnienie poznania empirycznego /na gruncie samego tylko doświadczenia/ → do takiego samego wniosku dochodzi już potem sam Hume /tutaj jednak jest to ujęte w duchu rezygnacji przed poszukiwaniem wiedzy pewnej → nie ma empirycznych śladów istnienia związków koniecznych, mamy po prostu nawyk łączenia podobnych zjawisk i nadzieje, że w przyszłości nastąpią w podobnej konfiguracji → cena za nieprzyjmowanie niczego na wiarę: sceptycyzm/;
Kant wie, że rozwiązanie Hume'a nie jest dobre w sensie filozoficznym; Kant podobnie jak Hume nie chce iść za dogmatyzmem, ale również nie chce iść za empiryzmem;
Dla Kanta doświadczenie jest początkiem podmiotowego procesu konstytuowania się wiedzy: to prawda, że poznanie zaczyna się z doświadczeniem, ale nie znaczy to, że całe poznanie wypływa z doświadczenia;
Empiria: po części daje surowe dane, a po części uruchamia procesy umysłowo, na koniec całość nabiera charakteru doświadczenia empirycznego;
Kant pragnie zbadać te funkcje, za pomocą badań transcendentalnych - krytycyzm teoriopoznawczy;
Stanowisko Kantowskie różni się od wcześniejszych koncpecji metaficzynych: stawiał pod znakiem zapytania kwestię teoretycznego statusu wiedzy metafizycznej jako takiej - metafizyka z punktu widzenia celów poznawczych jest takim rodzajem refleksji, które wybiega od doświadczenia;
Poddaje refleksji przedmioty samego rozumu: rozstrzyga kwestię ducha; rzeczywistości przyrodniczej /wolnosć człowieka w świecie/; własności istoty boskiej.
Postępowanie metafizyki jest pierwotnie dogmatyczne: przystępuje do badania przedmiotu bez sprawdzenia władzy poznawczej na której się opiera - nie zadaje pytania jak intelekt ludzki może sam do treści dotrzeć;
Zakres sądów, wartość poznawcza sądów metafizycznych nie jest pokazania;
Przeciwstawia się temu sceptycyzm w metafizykę: ani jedno, ani drugie podejście do niczego efektywnego w filozofii nie prowadzi - proponuje zatem krytyczne zbadanie władz poznawczych i wstrzymanie się od wszystkich ostatecznych twierdzeń metafizycznych → metafizyka musi być poprzedzona krytyką rozumu.
(…)
… pytanie ogólne - jakie muszą być spełniane warunki poznawcze, aby tworzyć metafizykę jako naukę?
→ krytycyzm ów kieruje badania na podmiot filozofujący /Przełom Kopernikański Kanta/ → zaakcentowanie czynnej funkcji podmiotu poznającego w procesie powstawania wiedzy /poznajemy rzeczywistość w takim kształcie w jakim przedstawiają nam go nasze funkcje umysłowe/.
Podmiot ludzki jako niezależny…
… w zjawiskach, które nazywamy przyrodą wprowadzamy sami. Intelekt jest dla przyrody prawodawcą - bez intelektu nie istniałaby przyroda.
→ na intelekcie opiera się cała przyrodnicze prawidłowości - intelekt ujmuje zjawiska fizyczne - jako całość, nie jest to poznanie czysto empiryczne.
/niewiadomo czym jest przyroda na zewnątrz umysłu/;
→ intelekt jest źródłem praw przyrody /jest to zgodne z doświadczeniem/;
Jedność transcendentalna apercepcji → najwyższa dla ludzkiego poznania /konieczny warunek wszelkich działań intelektualnych - umysł niespełniający tego warunki nie byłby w stanie realizwoać żadnego poznania → zróżnicowanie na stronę podmiotową i przedmiotową strona wiedzy na gruncie Ja/;
Projekt na gruncie klasycznego idealizmu niemieckiego /Fichte, Schelling, Hegel/;
Kant uważa…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)