Pierwszy plik to opracowanie literatury: G .Reale, Historia filozofii starożytnej i porusza zagadnienia takie jak: życie Sokratesa, przyjemność, pożytek, szczęście, logika, dialektyka Sokratejska.
Drugi plik to opracowanie literatury: Immanuel Kant, Krytyka czystego rozumu i porusza zagadnienia takie jak: krytyka czystego rozumu, idea logiki transcendentalnej, analityka transcendentalna.
Opracowanie literatury: Immanuel Kant, Krytyka czystego rozumu, prz. R. Ingarden, PWN, Kraków, 1957 Od tłumacza:
1) Trudności jakie sprawia Tłumaczowie tekst są dwojakiego rodzaju: czysto rzeczowe, językowe. 2) Kant już kilka lat po ogłoszeniu swojego dzieła przystępował do opracowania drugiego wydania: na
miejsce niedopracowanych wstawiał nowe – zmieniając tym samym swoje stanowisko.
3) Z tych zmian wynikały różne interpretacje: tak, że w XIX w. powstał szereg znacznie różniących się
miedzy sobą kierunków kantyzmu.
4) Dzieło to jest pisane jeżykiem niedoskonałym – stąd też trudnośd interpretacji. 5) Kant najprawdopodobniej przez 11 lat tworzył zapisy do książki, a nią samą spisał przez 3 miesiące. 6) Pierwsze wydanie miało miejsce gdy Kant miał 57 lat, drugie 63. 7) „Krytyka czystego rozumu” miała otworzyd drogę do nowej filozofii, do nowej metafizyki, metafizyki
naukowej, odpowiedzialnej, opartej na właściwych podstawach poznawczych, wolnej od błędów tej metafizyki, którą Krytyka zwalcza. Przedmowa: 1) Rozum ludzki dręczą pytania, których nie może uchylid, albowiem zadaje mu je własna jego natura , ale na które nie może odpowiedzied, albowiem przewyższają one wszelką jego możnośd.
2) Metafizyka-
to wszystko co wychodzi poza możliwości rozumu – poza doświadczenie wynikające z
doświadczenia:
nazywano ja królową nauk, zasługuje na to miano przez wzgląd na swój przedmiot. 3) „Albowiem każde poznanie, które ma a prori byd niezachwiane, samo głosi, że chce, by je uważad za bezwzględnie konieczne, a określenie wszelkich czystych poznao a priori wymaga jeszcze czegoś więcej, a mianowicie, żeby ono było mirą, a więc i samym przykładem wszelkich apodyktycznej (filozoficzne) pewności.
4) „Nie znam badao, które by były donioślejsze dla zgłębienia władzy, którą nazywam intelektem,
a zarazem dla określenia prawideł i granic używania, nad te, które przeprowadziłem w drugim dziale „Analityki transcendentalnej, pod tytułem „Dedukcji czystych pojęd intelektu..” 5) „…nic z tego co rozum całkowicie sam z siebie wytwarza, nie zdoła się ukryd, lecz wszystko zostanie przez sam rozum wyprowadzone na światło dzienne, skoro tylko wykryje się wspólną zasadę wszystkiego.”
6) „..w Krytyce przedstawiłem wszystkie zasady systemu..” Przedmowa do wydania drugiego:
1) Logika już od Arystotelesa szła naprzód i nie robiła żadnego kroku wstecz, ale nie można obecnie zrobid
żadnego kroku na przód.
(…)
… udziału w czynnym życiu politycznym.
7) W chwili śmierci miał dwóch synów.
8) Zmarł w 399r. przed Chrystusem.
9) Oskarżono go, że nie wierzy w bogów, których uznaje paostwo i że psuje naukami młodzież.
10) W jego życiu trzeba wyróżnid dwie fazy:
bierze udział w filozoficznym życiu Aten, zajmuje się filozofią przyrody,
wypracowanie własnej drogi filozoficznej.
Kwestia Sokratyczna:
1) Sokrates niczego…
… się wielośd jego
przejawów,
poprzednikiem był Ksenofanes, tylko że on przyjmował Boga w perspektywie
kosmologicznej,
filozofowie przyrody utożsamiali to co boskie z prazasadą kosmologiczną,
Sokrates ujmuje to co boskie w perspektywie etycznej:
przejął od Anaksagorasa i od Diogenesa z Apollonii pojęcie Boga jako inteligencji
porządkującej, uwalniając je od założeo związanych z filozofia przyrody.
Bóg…
… , zarówno moralnego jaki i fizycznego:
nie można bogom przypisad namiętności, uczucia, obyczajów ludzkich,
(już Ksenofanes wykazał błąd antropomorfizmu, po Sokratesie Antystenes wzorując
się na Sokratesie mówił o Bogu nie podobnym do niczego, bez postaci, którego nie
można zobaczyd oczyma).
4) Mówi o monoteizmie, ale nie w naszym znaczeniu:
uznawał koncepcje jednego Boga ( za jednością Boga kryła…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)