TECHNIKA ZAOPATRZENIA SPOLECZNEGO
Jakie są cechy tej techniki? Podobieństwa i różnice do poprzedniej?
Technika ta adresowana jest nie do ogółu osób zarabiających, ale do wyłącznie do wybranych grup osób, ktore wyodrębnione sa ze wzg. Na określony tytuł do ochrony. Ten szczególny tytuł uzasadnia przyznanie im ochrony typu zaopatrzeniowego, a nie prawa. Nie jest tutaj ważne czy ta osoba pracuje, czy nie - wazny jest ten tytuł ochrony. Te tytuły są sciśle określone w ustawach, stanowią zamknięty katalog. Przykładowo:
służba na rzecz państwa:
- żolnierze zawodowi
- funkcjonariusze służb paramilitarnych: Policja, Agencja Wywiadu, ABW, BOR, SW
2. udział w walkach wyzwoleńczych
- kombatanci
- inwalidzi wojenni
- żołnierze, którzy brali udział w walkach i doznali szkody na osobie
3. Potrzeba wsparcia rodzin o niskich dochodach (np. zasiłek rodzinny z ustawy o świadczeniach rodzinnych)
4. Potrzeba wsparcia ubezpieczonych, którzy nie nabylo prawa do świadczenia ustawowego z ubezpieczenia społecznego.
Trzeba tu zaliczyć zasiłki dla bezrobotnych z ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, a także renty socjalne oraz świadczenia przedemerytalne ( ustawa o swiadczeniach przedemerytalnych). Te wszystkie świadczenia finansowane są z budżetu państwa, czyli z podatków obywateli - w tej technice nie ma składki. Przesłanki dla nabycia prawa do świadczeń zaopatrzeniowych są z góry określone w ustawie, podobnie jak w technice ubezp. społecznego. Kolejnym podobieństwem jest to, że świadczenia zaopatrzeniowe mają charakter roszczeniowy - czyli osoba, która spełnia ustawowe warunki, ma roszczenie o wypłatę świadczenia.
Świadczenia w tej technice sa unormowane w sposób schematyczny - przeciętny i jednakowy dla wszystkich. Jednakowy jest wymiar swiadczeń. Pozycja uprawnionego w ramach tej techniki jest silna, dlatego że ma on kompetencje do żądania ochrony, o ile tylko spełnia określone w ustawie warunki. Nie ma tu jednak przymusu. Może wystąpić o ochronę, ale nie musi. PODSUMOWANIE: Jest to technika, która stanowi metodę zaspokajania punktowo wybranych potrzeb uzasadnionych społecznie, które finansowane są z budżetu państwa. Świadczenia przyznawane w ramach tej techniki mają wyłącznie formę pieniężną. Świadczenia typu zaopatrzeniowego realizowane są albo jako zadania zlecone przez ZUS albo przez inny podmiot określony w ustawie. Wypłata tych świadczeń nie następuje z urzędu, lecz wyłącznie na wniosek uprawnionego (podobnie do techniki ubezp. społ.). Z tym, ze przy technice ubezpieczenia społ. są wyjątki, kiedy świadczenie może być wypłacone albo podwyższone z urzędu. Natomiast w technice zaopatrzeniowej nie ma możliwości waloryzacji (choć pani prof. na kolejnym wykładzie mówiła, ze są waloryzowane- przyp. ze skryptu)
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)