To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
SYSTEM OCENY JAKOŚCI JEZIOR - SOJJ:
Ocena podatności jezior na degradacje na podstawie wskaźników morfometryczno - hydrograficzno - hydrologicznych.
Degradacja i klasy czystości jezior.
Możemy wyróżnić trzy klasy czynników określających podatność jezior na degradację. Aby uzyskać konkretne wskaźniki określające podatność jeziora na degradację niezbędne jest powiązanie ze sobą trzech grup elementów:
1.elementy charakterystyczne dla zlewni bezpośredniej i pośredniej zbiornika nazywane czynnikami zlewniowymi
2.elementy opisujące kształt i wielkość badanego jeziora nazywane czynnikami zlewniowymi
3.zasoby i stosunki wodne panujące na analizowanym obszarze określane czynnikami hydrologicznymi.
Wskaźniki definiujące podatność jeziora na degradację:
Średnia głębokość - będąca stosunkiem objętości jeziora do jego powierzchni, wyrażona w metrach. Jeśli zbiornik jest głęboki to jest mniej podatny na degradację, gdyż magazynuje więcej wody - tym samym może przyjąć więcej zanieczyszczeń - jego bufor bezpieczeństwa jest znacznie większy niż zbiorników płytkich.
Stosunek objętości jeziora do długości fali brzegowej [tys. m3/m] - mówi o możliwości dostania się do wód jeziora miogenów, czy innych zanieczyszczeń ze zlewni. Jeżeli linia brzegowa jest krótka, a objętość duża, wtedy prawdopodobieństwo zanieczyszczenia zbiornika jest mniejsze, a także kontakt z powierzchnią z jakiej mogą dostać się zanieczyszczenia (np. ze spływów powierzchniowych) jest mniejszy.
Procent stratyfikacji wód - oblicz się mnożąc stosunek objętości wód hipolimnionu [m3] do całkowitej objętości jeziora [m3] przez 100%. Im większa wartość wskaźnika, tym lepiej. Więcej jest wody w warstwie przydennej i chroni to przed przedostaniem się miogenów z osadów dennych - interfazy - do powierzchniowych wód, gdzie łatwo szybko zostają włączone do obiegu biogenów.
Stosunek powierzchni dna czynnego [m3] - która jest w kontakcie z warstewką epilimnionu, do objętości epilimnionu [m3], określa ile dna kontaktuje się z wodami epilimnionu i na jakiej powierzchni dochodzi do wymiany biogenów między interfazą a powierzchniowa warstwą wody. Jeśli jest duża powierzchnia dna czynnego to zbiornik jest podatny na degradację; na większej powierzchni dochodzi do uwalniania biogenów z osadów. Wraz ze spadkiem wartości tego wskaźnika spada również podatność jeziora na degradację.
Procent wymiany wody w jeziorze w ciągu jednego roku - jest to stosunek ilości wody, jaka w naturalny sposób odpłynie z jeziora w ciągu roku [m3] do objętości całkowitej misy jeziora [m3] przemnożony przez 100%. Im zbiornik jest bardziej przepłukiwany, tym jest mniej podatny na degradacje, gdyż zanieczyszczenie nie kumuluje się, tylko w znacznym stopniu jest wyprowadzane ze zbiornika.
(…)
…] i powierzchni jeziora [m2]. Określa on w jaki sposób jezioro jest podatne na zanieczyszczenia pochodzące z atmosfery. Im mniejsza jest jego wartość, tym zbiornik jest mniej podatny na degradację.
Współczynnik Ollego - jest stosunkiem powierzchni zlewni [m2] do powierzchni jeziora [m2].
Zagospodarowanie zlewni - jest bardzo istotnym wskaźnikiem. Jeśli przeważają grunty orne to istnieje duże ryzyko dostania…
…
szalej jadowity, krwawnica pospolita
mięta wodna
helofity - zakorzenione w wodzie, rosną bardzo blisko brzegu:
pałka wodna
manna mielec
tatarak zwyczajny
nymfeidy - rośliny o liściach pływających i swobodnie pływające:
grzybienie białe (Nymphaea alba L)
grążel żółty (Nuphar lutea)
rdest ziemnowodny
grzybieńczyk
salwinia pływająca
rzęsa drobna
rzęsa garbata
rzęsa purpurowa
spirodela (Spirodela polyrhiza…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)