święty Augustyn, Aureliusz Augustyn, (354-430), filozof i teolog chrześcijański. Ojciec i doktor Kościoła, najwybitniejszy przedstawiciel patrystyki łacińskiej. Urodzony w Tagaście w Numidii, syn św. Moniki . Kształcił się w Madaurze i Kartaginie, gdzie 372 ukończył studia. Już wcześniej zaczął żyć w konkubinacie, który trwał do 384. Miał syna Adeodata (372-390). Zrażony do Biblii stał się 373 zwolennikiem manicheizmu . 374 założył w Tagaście szkołę retoryki, od 375 nauczał jej w Kartaginie, od 383 w Rzymie, następnie w Mediolanie. Wówczas porzucił manicheizm na rzecz sceptycyzmu , później zaś neoplatonizmu . Lektura Plotyna i Porfiriusza, a zwł. wpływ św. Ambrożego spowodowały nawrócenie Augustyna. 387 przyjął wraz z synem chrzest. 388 powrócił do Tagasty. 391 przyjął święcenia kapłańskie, od 396 biskup Hippo Regius (Hippony) - prowadził ożywioną działalność pisarską i duszpasterską, polemizował z manichejczykami, a także z pelagianizmem , arianizmem , donatyzmem. Zmarł w czasie oblężenia miasta przez Wandalów . Głównym rysem filozofii Augustyna był teocentryzm . Nieskończonego Boga, któremu przypisywał charakter osobowy i strukturę trynitarną ( Trójca Św. ), uznawał za byt najwyższy, wieczny, niezmienny i absolutnie różny od świata. Stwierdzał, że poznać Go można wyłącznie przy pomocy tzw. iluminacji, udzielanej w akcie nadprzyrodzonej łaski przez Poznawanego. W człowieku radykalnie odseparował duszę od ciała, widząc w niej substancję samoistną, a ponadto o wiele odeń doskonalszą i nieśmiertelną, zdolną do obcowania z prawdami wiecznymi. Stworzenie jest dziełem Boga - dokonało się z niczego ( kreacjonizm ) wg idei obecnych odwiecznie w Jego umyśle (nawiązanie do Platona). Stwórca podtrzymuje świat w istnieniu (tzw. creatio continua) i kieruje nim ku dobru. Zło to nie realny byt, ale brak - brak dobra; pochodzi od wolnych stworzeń, zwłaszcza od człowieka mogącego wybrać to, co niższe, kosztem wartości wyższych. Właściwego wyboru dokonują ci, których Bóg z własnej woli obdarzył łaską, bez żadnych zasług z ich strony. Ci też wg Augustyna przeznaczeni są do zbawienia, pozostali zostaną potępieni ( predestynacja ). Z tą koncepcją związana była wizja historiozoficzna ujmująca dzieje świata jako konflikt "państwa Bożego" ( civitas Dei ) z "państwem ziemskim" ( civitas terrena ) kierowanym przez szatana; ostatni etap ich walki rozpoczęło przyjście na świat Jezusa Chrystusa, a zakończy pochłonięcie czasu przez wieczność i ostateczny rozdział obu dominiów. Autor licznych pism teologicznych, filozoficznych, egzegetycznych, moralno-ascetycznych, polemicznych itd. Niektóre wydania polskie: Wyznania (1844, nowe tłumaczenie 1978), O Państwie Bożym (1835, nowe tłumaczenie 1977), Dialogi i pisma filozoficzne (t. 1-4, 1953-54), O Trójcy Świętej
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)