To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
STYL KIEROWANIA To względnie trwałe, w określonych sytuacjach kierowniczych, celowe zachowanie przełożonego w stosunku do podwładnych, mające na celu nakłonienie ich do określonych, pożądanych zachowań organizacyjnych. Styl kierowania jest drugim co do ważności, obok motywowania, składnikiem kierowania. Sam w sobie także posiada duże znaczenie motywacyjne. Łącznie z innymi motywatorami wpływa istotnie na postawy i zachowania pracowników, a ostatecznie na skuteczność kierowania. W praktyce można mówić o potencjalnym i rzeczywistym stylu kierowania. STYL AUTOKRATYCZNY styl ten ma swoje źródła w teorii „X” Mc Gregora i opiera się na założeniu, że przeciętny człowiek ma chwiejny stosunek do pracy, najczęściej uchyla się od obowiązków i odpowiedzialności, dąży do minimalizacji swojego wysiłku, jest niesamodzielny i mało twórczy. Zgodnie z tym poglądem kierownicy powinni być surowi i apodyktyczni, żeby zmobilizować swoich podwładnych do pracy. Sprawowanie przywództwa w stylu autokratycznym nacechowane jest brakiem zaufania, dlatego kierownik autokrata nie pyta swoich pracowników o zdanie, ale sam wyznacza im zadania, sam określa sposoby ich realizacji, nie dopuszcza członków grupy pracowniczej do współudziału w podejmowaniu decyzji gdyż nie oczekuje z ich strony żadnych twórczych pomysłów. Wszelkie polecenia wydaje bez uprzedniego ich wyjaśnienia, wymaga natomiast bezwzględnego posłuszeństwa, a w przypadkach nieposłuszeństwa - stosuje kary. EFEKT ZASTOSOWANIA Badania z zakresu psychologii społecznej pokazują, że w grupach kierowanych autokratyczne większa jest wydajność pracy i krótszy jest czas realizacji wyznaczonych zadań. Są to jednak efekty tymczasowe, krótkoterminowe. W dłuższej perspektywie czasu grupy ulegają rozbiciu, pojawia się obniżenie zaufania i więzi emocjonalnej między jej członkami. Grupy kierowane przez autokratę są mało spójne i w większym stopniu zdezintegrowane, co powoduje, że mniejsza jest zdolność członków grupy do pracy zespołowej. Brakuje pozytywnej motywacji do pracy, wzrasta też groźba konfliktów. ZASTOSOWANIE Autokratyczny styl zarządzania jest uzasadniony w tych sferach działalności czy sytuacjach, w których niezbędne jest bezwzględne posłuszeństwo w wykonywaniu zadań (np. w obronności kraju, w czasie klęsk żywiołowych), kiedy decyzje podejmowane są w presji czasowej, jak również wtedy, gdy członkowie grup pracowniczych nie mają kwalifikacji adekwatnych do wykonywanych zadań i obawiają się odpowiedzialności. ZALETY Umożliwia pełną kontrolę nad całością przedsięwzięć i daje możliwość lepszej koordynacji działań. Czas podejmowania decyzji jest relatywnie krótki. W sposób precyzyjny i oczywisty określa odpowiedzialność,
(…)
… bardziej lub mniej dostosowane do osobowości zarządzanych i okoliczności zarzadzania”
(J. Zieleniewski).
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)