To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
STRONA POSTĘPOWANIA ADMINISTARCYJNEGO
Jest to najważniejsza postać postępowania. Przedmiotem postępowania jest ustalenie praw względnie obowiązków owej strony.
Definicję strony zawiera art. 28 k.p.a.: „stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek
Postępowanie administracyjne może zostać wszczęte na wniosek strony albo z urzędu. Jeżeli jest wszczęte z urzędu zastosowanie ma pierwsza część tejże def. a gdy wszczęte na wniosek strony druga część.
Od 1960 trwa spór doktrynalny czy mamy do czynienia z subiektywną koncepcją legitymacji procesowej strony czy z obiektywną. Wg zwolenników koncepcji subiektywnej stroną jest każdy kto uważa czyli jest subiektywnie przekonany o tym że postępowanie dotyczy jej interesu prawnego a o tym czy ten interes tak naprawdę istnieje orzeka organ w wydanej przez siebie decyzji, wg drugiej koncepcji stroną jest ten czyjego interes prawny istnieje w kategoriach obiektywnych czyli jest oparty o konkretny przepis prawa materialnego jeżeli nie jest to dany podmiot nie ma przymiotu strony, nie jest stroną postępowania. Obecnie dominuje koncepcja legitymacji obiektywnej strony.
W orzecznictwie przyjmuję się że mieć interes prawny to tyle co wskazać przepis prawa materialnego z którego wynikają uprawnienia do żądania od organu określonego zachowania się przy czym ten interes prawny musi być oparty o przepisy prawa materialnego, ale niekoniecznie tylko o przepisy prawa administracyjnego może również o przepisy prawa cywilnego.
Stronami mogą być osoby fizyczne, prawne, a jeżeli chodzi o jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej wyłącznie mogą to być jednostki organizacyjne państwowe i samorządowe lub organizacje społeczne. (art. 29 k.p.a.)
W postępowaniu administracyjnym strona może działać osobiście albo przez pełnomocnika. Pełnomocnikiem strony może być każda osoba fizyczna posiadająca zdolność prawną. Płyną z tego następujące wnioski:
1 nie musi to być profesjonalista
2 pełnomocnikiem nie musi być osoba posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych Art. 33 p 1 mówi tylko o zdolności do czynności prawnych a wiec może być to osoba o ograniczonej zdolności do czynności prawnych.
3 nie można udzielić pełnomocnictwa np.: spółce adwokackiej bo nie będzie to spełniało wymogu udzielenia pełnomocnictwa osobie fizycznej. Można udzielić adwokatowi ze spółki ale nie można udzielić osobie prawnej czy jednostce organizacyjnej. Pełnomocnictwo musi być udzielone na piśmie bądź złożone do protokołu. Zgodnie z art. 33 p 4 przyjmuje się domniemanie pełnomocnictwa jeżeli w charakterze pełnomocnika występuje członek najbliższej rodziny lub domownik strony a nie ma wątpliwości co do istnienia i zakresu pełnomocnictwa. Jeżeli strona jest nieobecna w kraju albo nie posiada zdolności do czynności prawnej obowiązkiem organu administracji jest wystąpienie do sądu o wyznaczenie przedstawiciela dla owej osoby. Nie może się toczyć postępowanie bez działu stron. Wtedy organ musi wystąpić do sądu powszechnego o wyznaczenie takiego przedstawiciela w myśl kodeksu OiR taki przedstawiciel będzie się nazywał kuratorem. W sytuacjach nie cierpiących zwłoki czyli np.: zagrożenia dla życia ,zdrowia itd. Organ może samemu wyznaczyć tymczasowego przedstawiciela który będzie działał w postępowaniu do czasu wyznaczenia owego kuratora przez sąd. W przypadku zastosowania art. 34 kpa rola kuratora jest reprezentowanie interesów strony w postępowaniu administracyjnym, doręczenie pism owemu kuratorowi wywołuje taki sam skutek prawny jak doręczenie pisma stronie.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)