Strategie uczenia się

Nasza ocena:

5
Pobrań: 917
Wyświetleń: 6405
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Strategie uczenia się - strona 1 Strategie uczenia się - strona 2 Strategie uczenia się - strona 3

Fragment notatki:

Dokument ma 7 stron i porusza zagadnienia takie jak: uczeń samosterowny, rola wiedzy uprzedniej, rodzaje wiedzy, system pamięci, pamięć krótkotrwała i pamięć trwała, rodzaje strategii uczenia się, strategie powtarzania, strategie opracowywania, strategie organizowania, strategie metapoznawcze, notowanie, analogie, etapy pracy z tekstem, mnemonika, spis treści, mapa myśli, podkreślanie, zapiski na marginesach.

O STRATEGIACH UCZENIA SIĘ I STUDIOWANIA
Waga i cele: Nauczanie obejmuje nauczenie uczniów, jak myśleć, zapamiętywać, nadzorować proces własnej nauki. Uczniom potrzebna jest znajomość rozmaitych strategii uczenia się i studiowania oraz wiedza, kiedy po nie sięgać.
Strategie uczenia się są to czynności i procesy poznawcze ucznia, warunkujące, jaki będzie efekt uczenia się, w tym zapamiętanie i procesy metapoznawcze.
Uczeń samosterowny: - dokonuje trafnej diagnozy danej sytuacji uczenia się,
- wybiera strategię uczenia się dostosowaną do problemu, jaki ma rozwiązać
- na gorąco sprawdza skuteczność strategii,
- utrzymuje motywację do uporania się z zadaniem, aż do wykonania go.
Rola wiedzy uprzedniej: Psychologowie poznawczy nazywają informacje i doświadczenia przechowywane w pamięci trwałej wiedzą uprzednią. Wiedza uprzednia uczącego się określa jego możliwości nauczenia się wiedzy nowej. Innymi słowy, określonej nowej wiedzy nie zdołamy się nauczyć, jeśli nie zbuduje się fundamentu z wiedzy pokrewnej.
Rodzaje wiedzy: Wiedzę dzielimy na 3 kategorie: -wiedza deklaratywna - to wiedza ,jaką uczeń ma o czymś lub wiedza, że coś jest prawdą. Zapamiętany wiersz, zbiór faktów lub dat, reguły jakiejś gry, to są przykłady wiedzy deklaratywnej (wiem, że…).
-wiedza proceduralna - to wiedza, jak coś zrobić (wiem jak…), np. umiejętność podzielenia ułamków, wyrecytowania wiersza, zagrania w grę.
- wiedza kontekstowa - określa wiedzę, kiedy użyć danej wiedzy deklaratywnej lub proceduralnej (wiem, kiedy i po co).
System pamięci: Przetwarzanie informacji można porównać z komputerem, by uzmysłowić jak pracuje umysł i pamięć: informacja dochodzi do umysłu przez zmysły (analogia z wprowadzaniem danych przez klawiaturę) i jest chwilowo przechowywana na czynnym obszarze nazwanym pamięcią krótkotrwałą (pamięć wewnętrzna w komputerze osobistym). Z pamięci krótkotrwałej informacja zostaje przeniesiona do pamięci trwałej ( na dysk twardy) i jest na nim (lub na dyskietkach) przechowywana (zapisana), skąd może zostać zaczerpnięta, jeśli będzie trzeba jej użyć.
Pamięć krótkotrwała i pamięć trwała: Pojemność pamięci krótkotrwałej jest bardzo ograniczona, ale to od niej zależy, jak nowe informacje wejdą do systemu pamięciowego i jak zostaną następnie przetransportowane do pamięci trwałej, gdzie wiedza jest przechowywana na stałe do późniejszego odtwarzania i wykorzystania. Proces przenoszenia informacji z pamięci krótkotrwałej do pamięci trwałej nazywamy kodowaniem.
Sieci sądów i schematy: Sądy są jednostkami wiedzy deklaratywnej, zaś procedury to podstawowe jednostki pamięci proceduralnej. Wspólnie tworzą sieć poznawczą, łączącą powiązane pojęcia, sądy i procedury. Schemat odnosi się do bardziej złożonych struktur wiedzy np. zbioru powiązanych ze sobą pojęć ogólnych osadzonych w pamięci trwałej.


(…)

… uzyskiwało osobowość przez nadanie mu imienia. Odbywało się to zgodnie z tradycją przez postrzyżyny lub inny obrządek inicjacyjny. Później przez sakrament chrztu. Istnieje baśń, w której bohaterka musi odgadnąć imię demonicznego stwora, ażeby uwolnić się od obietnicy oddania mu pierworodnego dziecka, za pomoc, jakiej udzielił jej, rozplątując kłąb nici do przędzenia. W ostatniej chwili młynarzówna zdobywa…
… prawie polskim odszczekać. Gniewosz z Dalewic, podkomorzy krakowski, co rozsiewał plotki, jakoby królowa Jadwiga spotykała się - pod nieobecność męża - z Wilhelmem, musiał poddać się wyrokowi sądowemu. „Wszedł zgięty pod ławkę i dokonał odwołania, i publicznie nawet zaszczekał”, relacjonuje Długosz. Kiedyś słowo honoru stanowiło najpewniejszą gwarancję. Pewniejszą niż umowa spisana. Zniewaga słowna mogła…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz