Środki ochrony wolności i praw jednostki w RP: I-podstawowym środkiem ochrony wolności i praw w RP jest droga sądowa, bo tylko w tej procedurze możliwe jest ich dochodzenie przez jednostkę. Wynika to z ogólnej zasady art.45, a mianowicie prawa do sądu, a dodatkowe podkreślenie znajduje się w art.77 ust.2, który zakazuje zamykania drogi sądowej dla dochodzenia naruszonych wolności i praw oraz w art.78, które formułuje zasadę dwuinstancyjności postępowania (ale zarazem dopuszcza ustanowienia wyjątków). W tym kontekście Konstytucja podkreśla też zasadę Cywilnej Odpowiedzialności państwa (samorządu) za niezgodne z prawem działanie funkcjonariuszy. II-następnym środkiem ochrony jest Skarga Konstytucyjna. Skargę konstytucyjną może wnieść każdy bezpośrednio do Trybunału Konstytucyjnego w razie naruszenia jego Konstytucyjnych praw i wolności, ostatecznym orzeczeniem wydanym przez sąd lub organ administracji publicznej. W Polsce przyjęto wąską wersję skargi konstytucyjnej bo kierować ją można tylko przeciwko normie prawnej, która była podstawą takiego orzeczenia. III-wniosek do Rzecznika Praw Obywatelskich, z którym każdy może wystąpić o pomoc w ochronie swych wolności i praw naruszonych przez organy władzy publicznej (art.80).
Zgadnienia bezpośredniego stosowania konstytucyjnych praw i obowiązków: Konstytucja uznaje zasadę wolności i poddaje pod ochronę wolność jednostki. Państwo ma zapewnić najszerszy możliwy zakres wolności jednostce i może ograniczać jej wolność tylko wtedy, gdy jest to konieczne. Podmiotem większości praw człowieka zagwarantowanych w konstytucji jest jednostka niezależnie od jej przynależności państwowej. Podmiotem praw związanych z udziałem w sprawowaniu władzy państwowej jest wyłącznie obywatel Polski. Przepisy konst. wymieniają-jako podmiot niektórych praw socjalnych (np. prawa do zabezpieczenia społecznego)-obywatela, ustawa zasadnicza nie zakazuje jednak rozszerzenia tych praw na cudzoziemców. Państwo powinno zapewnić podstawowe prawa socjalne wszystkim cudzoziemcom stale i legalnie zamieszkującym na jego terytorium. Tytuł roz. II Konstytucji „Wolności, prawa i obowiązki człowieka i obywatela” wskazuje zakres podmiotowy zawartych w nim regulacji- odnoszą się one do statusu człowieka i obywatela. Należy to rozumieć jako rozróżnienie takich praw i wolności, które przysługują każdej osobie znajdującej się pod władzą RP oraz takich praw i wolności, które przysługują wyłącznie obywatelom polskim. Poszczególne prawa i wolności są adresowane albo do człowieka, każdego, wszystkich, albo też wyłącznie są adresowane tylko do obywateli. Jak widać z lektury szczegółowych postanowień roz. II, większość zawartych tam praw i wolności nie jest ograniczona wymogiem posiadania obywatelstwa, a ogólny wyraz znajduje to w art. 37, dającym prawo korzystania z wolności i praw zapewnionych w Konst. każdemu kto znajduje się pod władzą RP, określenie wyjątków od tej zasady, odnoszących się do cudzoziemców, pozostawiamy ustawie.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)