To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Sprawozdanie z doświadczenia 2: Wyznaczenie dwóch stałych równowag ustalających się równocześnie w układzie eksperymentalnym: stałej równowagi reakcji I2 + I- I3- i stałej podziału jodu pomiędzy CCl4 i H2O.
Opis doświadczenia:
Po podzieleniu na dwie grupy jedna przystąpiła do wytrząsania niemieszającej się mieszaniny jodu w KI z CCl4, a druga jodu w CCl4 z H2O. Pierwsza grupa po wytrząsaniu przez 40 min i po ustaleniu się równowagi pomiędzy fazami pobrała po 10 ml cieczy do czterech erlenmajerek (do dwóch warstwę organiczną i do dwóch warstwę wodną), po czym do każdej kolbki dodaliśmy po 10 ml KI i po 10 ml HCl. Następnym etapem było zmiareczkowanie każdej kolbki do niemal całkowitego zaniku barwy, a następnie dodanie niewielkiej ilości skrobi (wskaźnika zawartości jodu) i miareczkowanie do pozbycia się granatowego zabarwienia.
Tutaj jest miejsce na opis Waszej części Równania reakcji zachodzących w roztworach:
W fazie wodnej (mamy jony I3-, I- oraz cząsteczkę I2):
W fazie organicznej (mamy tylko cząsteczkę I2 oraz jony I-):
Obliczenia stałej podziału:
Tutaj trzeba policzyc z Waszych danych, więc do dzieła Obliczenie stałej równowagi reakcji:
Miareczkowane przeprowadzone przez pierwszą grupę dało następujące wyniki:
Kolejne erlenmajerki
Dodana objętość titranta przed dodaniem skrobi + po dodaniu skrobi [ml]
Sumaryczna objętość titranta [ml]
Średnia objętość titranta
1.
12,69 + 1,00
13,69
13,39
2.
12,41 + 0,68
13,09
3.
3,20 + 0,80
4,00
4,21
4.
3,21 + 1,20
4,41
Stężenie używanego do miareczkowania tiosiarczanu wynosiło 0,025M, więc aby obliczyć liczbę moli, która wzięła udział w reakcji posłużymy się wzorem:
Gdzie: n - liczba moli, c - stężenie tiosiarczanu, V - objętość zużytego titranta.
W tabeli zestawiamy obliczone wartości po podstawieniu do wzoru oraz stężenia analitów przeliczone na ich objętość (10 [ml]):
Lp.
Liczba moli S2O32- [mol]
Liczba moli I2 + I3- [mol]
Stężenie I2 + I3- [mol/l]
Średnia liczba moli I2 + I3- [mol]
Średnie stężenie I2 + I3- [mol/l]
1.
0,34*10-3
0,17*10-3
0,017
0,17*10-3
0,017
2.
(…)
… rozpuszczonych gram w temperaturze 25oC na 100 g H2O:
Uzyskana przez nas wartość jest prawie dwukrotnie większa, niż literaturowa. Może to być spowodowane zmianą temperatur podczas przeprowadzenia doświadczenia.
Inne metody wyznaczania stałej równowagi:
Metoda elektrochemiczna:
Za pomocą termodynamicznych wzorów na entalpię swobodną (ΔG) możemy obliczyć stałą równowagi:
Gdzie: R - stała gazowa (8,314 [J/mol*K]), T - temperatura w Kelwinach, K - szukana stała równowagi reakcji, n - liczba elektronów biorących udział w reakcji, F - stała Faradaya (96485 [C/mol]) SEM - siła elektromotoryczna ogniwa.
Ogniwem, którego pomiary przeprowadzilibyśmy byłaby reakcja redoks, którą badamy w doświadczeniu.
Na podstawie danych literaturowych:
Mając literaturową wartość ΔGo możemy obliczyć stałą K ze wzoru:
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)