To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
51. Ponadto, z art. 58 ust. 1 Układu stowarzyszeniowego wynika, że prawo wjazdu i pobytu przyznane obywatelom polskim jako uprawnienia akcesoryjne prawa przedsiębiorczości 22 nie są przywilejami absolutnymi, w takim zakresie, w jakim korzystanie z nich, jeśli to konieczne, może być ograniczone przepisami państwa członkowskiego przyjmującego dotyczącymi wjazdu, pobytu i osiedlania się obywateli polskich.
52. Wynika stąd, że interpretacja art. 52 ( 43 ) Traktatu, odzwierciedlona w orzecznictwie Trybunału, nie może zostać rozciągnięta na art. 44 ust. 3 Układu stowarzyszeniowego.
53. Dlatego nie można zaakceptować argumentacji przedstawionej przez państwa Głoszczuk, zgodnie z którą stosowanie przez właściwe władze państwa członkowskiego krajowych przepisów imigracyjnych, wymagających od obywateli polskich pozwolenia na wjazd, samo w sobie może pozbawić uprawnienia przyznanego takim osobom na mocy art. 44 ust. 3 Układu stowarzyszeniowego skuteczności.
54. Niemniej jednak, jak wynika z art. 58 ust. 1 Układu stowarzyszeniowego, kompetencja państwa członkowskiego przyjmującego do stosowania krajowych przepisów dotyczących wjazdu, pobytu i osiedlania się osób fizycznych w odniesieniu do wniosków składanych przez obywateli polskich jest wyraźnie poddana warunkowi, by nie prowadziło to do zniesienia lub zmniejszenia korzyści, przysługującej Polsce na podstawie tego Układu.
55. Wobec tego powstaje pytanie, czy ograniczenia nakładane na prawo przedsiębiorczości 23 na podstawie ustawodawstwa imigracyjnego państwa członkowskiego przyjmującego, które to prawo przyznaje obywatelom polskim bezpośrednio art. 44 ust. 3 Układu stowarzyszeniowego oraz na uprawnienia wjazdu i pobytu, które stanowią uprawnienia akcesoryjne, są zgodne z wyraźnie sformułowanym warunkiem, ustanowionym w art. 58 ust. 1 tego Układu.
Czy ograniczenia nałożone na prawo przedsiębiorczości przez ustawodawstwo państwa członkowskiego przyjmującego są zgodne z warunkiem ustanowionym w art. 58 ust. 1 Układu stowarzyszeniowego
56. W tym zakresie należy ustalić, czy przepisy imigracyjne stosowane przez właściwe władze krajowe są odpowiednie do osiągnięcia zamierzonego celu i czy nie stanowią - biorąc pod uwagę ten cel - środków, które uderzałyby w samą istotę uprawnień, jakie art. 44 ust. 3 Układu stowarzyszeniowego przyznaje obywatelom polskim, uniemożliwiając lub nadmiernie utrudniając korzystanie z tych uprawnień.
57. Należy w pierwszej kolejności zauważyć, że ponieważ art. 44 ust. 3 Układu stowarzyszeniowego stosuje się tylko do osób prowadzących działalność na własny rachunek, zgodnie z ostatnim zdaniem art. 44 ust. 4 lit. a pkt i tego Układu, konieczne jest ustalenie, czy działalność w państwie członkowskim przyjmującym zamierzona przez osoby korzystające z tego przepisu stanowi działalność wykonywaną w ramach zatrudnienia czy na własny rachunek.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)