Sposób przecisku

Nasza ocena:

5
Pobrań: 7
Wyświetleń: 791
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Sposób przecisku - strona 1 Sposób przecisku - strona 2 Sposób przecisku - strona 3

Fragment notatki:

Sposób przecisku.
Innym sposobem realizacji obudowy małych krótkich tuneli jest jej przecisk pod przeszkodą. Główne urządzenia tarczowe - dźwigniki, prasy hydrau­liczne - są zmontowane na stałe przy ścianie oporowej komory podziemnej lub szybu i przesuwają nie tarczę, lecz gotową, zmontowaną obudową. Pierwszy segment obudo­wy uzbrojony podobnie jak tarcza w nóż jest ustawiany przed dźwignikami, a następ­nie przesuwany do przodu wraz z zagłębieniem go w odsłonięty ocios komory czy szy­bu. Zadaniem dźwigników rozmieszczonych zgodnie z konturem poprzecznym obudo­wy jest pokonanie jej czołowego oporu i tarcia o masyw gruntowy. W miarę zagłębiania się obudowy usuwamy grunt gromadzący się w jej wnętrzu. Powierzch­nia czołowa skarpy uformowana pod kątem naturalnego stoku musi być ciągle prze­cięta stropową częścią obudowy, aby nie nastąpiło samoczynne zsypywanie się nad­kładu do wyrobiska (rys. 10.27). Po przesunięciu pierwszego segmentu na pełen skok pras hydraulicznych, ich wysięgniki cofają się, a między pierwszy segment obudowy i prasy wkłada się następne normalne odcinki obudowy. Następuje kolejny cykl prze­cisku obudowy.
Najłatwiejszy do zrealizowania tą metodą jest przecisk z rur stalowych, które sta­wiają najmniejszy opór czołowy i stosunkowo niewielki boczny. Rury stalowe ze wzglę­du na cienkie ścianki i dużą średnicę są jednak dla dużych długości narażone na utratę stateczności. Muszą być poprzecznie usztywnione, co utrudnia roboty związane z usu­waniem urobku. Rury będą tanim rozwiązaniem, jeśli dodatkowo zastosujemy iniekcyjną stabilizację górotworu. Rury będą wtedy jedynie obudową osłonową współpra­cującą z masywną obudową z gruntu wzmocnionego, scementowanego iniekcyjnie. Inne segmenty jako prefabrykaty obudowy żelbetowej stanowią bardzo duży opór czołowy i boczny i wymagają dodatkowych zabiegów ułatwiających przecisk. Stosuje się w tym przypadku iniekcję warstwy poślizgowej z bentonitu lub pieniących się środków che­micznych. Często w szereg segmentów obudowy wkłada się specjalne segmenty, w których umieszcza się we wnękach dodatkowe dźwigniki wspomagające przesuwa­nie obudowy. Obudowa przesuwa się wówczas na zasadzie ruchu dżdżownicy. Najpierw uruchamia się dźwigniki najbliższe części czołowej obudowy, aby ją przesunąć, następ­nie podciągany jest następny człon i dopiero końcową część obudowy przesuwają dźwi­gniki zamontowane w komorze lub szybie. Taki system umożliwia przesuwanie obu­dowy niezależnie od jej długości.
Najważniejszą zaletą przecisków jest możliwość pełnej mechanizacji robót w wy­robiskach o małych, a nawet bardzo małych przekrojach w granicach 2 m. Do najważ­niejszych wad należy zaliczyć:
• wzrost oporów w miarę wydłużenia wyrobiska,


(…)

… warunków geo­technicznych,
• duży koszt dodatkowego, pośredniego wspomagania przecisku,
• trudne warunki sterowania przeciskaną obudową i znaczne jej zbaczanie z osi podłużnej,
• możliwość zaklinowania obudowy, zwłaszcza w górotworze niejednorodnym, nie­dokładnie rozpoznanym, czy z wkładkami kamiennymi.
Metodą przecisku najczęściej buduje się przejścia podziemne pod czynnymi arte­riami komunikacyjnymi…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz