Skala intensywności tsunami. Skutki tsunami różnego stopnia dla budowli i infrastruktury drogowej. Fale tsunami są pojedyńczymi falami długimi, powstającymi na skutek trzęsienia ziemi występującego pod dnem morskim (najczęściej), w wyniku podwodnych wybuchów wulkanów lub eksplozji wulkanów na morzu (np.wybuch wulkanu Karakatau, 26-28.08.1883r.) albo też obsunięcia się mas gruntu do morza (Zatoka Lituya na Alasce, 9.06.1958 r.). W tej chwili fale tsunami można wywołać sztucznie poprzez zdetonowania bomby jądrowej o odpowiedniej sile. Pod względem genetycznym tsunami traktuje się jako fale sejsmiczne. Fale tsunami charakteryzują się znaczną długością, rzędu kilkunastu - stukilkudziesięciu tysięcy metrów, ich wysokość na otwartym, głębokim oceanie wynosi kilka metrów. Ze względu na bardzo duże długości prędkość przemieszczania tych fal jest duża (rzędu kilkuset km na godzinę) i nawet na dużych głębokościach przemieszczają się jako fale płytkowodzia [c =(g*h)^0.5]. Stromość fal tsunami na otwartych, głębokich wodach jest bardzo mała, stąd, na takich akwenach nie stanowią nie tylko jakiegokolwiek zagrożenia dla statków, lecz są wręcz niezauważalne. W monencie dojścia do strefy brzegowej, poruszająca się z dużą prędkością fala długa staje się falą przyboju o stromym czole, a jej wysokość wzrasta. Wzrost wysokości fali tsunami uzależniony jest od początkowej wysokości (energii fali), szerokości i nachylenia strefy przybrzeża,w której zachodzi dyssypacja energii fali oraz od topografii linii brzegowej. Im szerszy i o mniejszym nachyleniu szelf, tym silniejsze rozpraszanie energii fali i fala tsunami dochodząca do linii brzegowej ma mniejszą wysokość. Szczególnie duże wysokości fal tsunami obserwuje się w sytuacjach, gdy wąski, dość stromo nachylony szelf przylega do zatok w linii brzegowej. W zatoce dochodzi do dodatkowego spiętrzenia wody. Ponieważ batymetrię podbrzeża i topografię linii brzegowej można traktować jako stałą (w sensie braku zmian w czasie), pewne odcinki wybrzeża szczególnie narażone są na częstsze niż na innych odcinkach brzegu występowanie fal tsunami. Nadejście fali tsunami zazwyczaj poprzedzone jest szybkim obniżeniem lustra wody o 1-4 metry, które trwa od kilku do kilkunastu minut, po czym następuje gwałtowne i szybkie podnoszenie się poziomu morza, zakończone nadejściem fali tsunami o dużej, kilku - kilkunastometrowej wysokości. Zazwyczaj najwyższa jest
(…)
… są z występowaniem trzęsień ziemi, najwięcej ich
występuje na obszarach aktywnych sejsmicznie. Na pierwszym miejscu należy
wymienić tu Pacyfik, w okół brzegów tego oceanu występują bardzo aktywne
sejsmicznie obszary związane z czynnymi strefami subdukcji. Wzdłuż wybrzeży
Ameryki Południowej, Ameryki Środkowej, Kalifornii Alaski, Wysp Aleuckich,
Kamczatki, Wysp Kurylskich, Japonii, Filipin i wysp Indonezji występują…
… i administracji morskiej. Szerzej na ten
temat - patrz poniżej linki do odpowiednich stron NOAA..
Najbardziej zagrożone wystąpieniem tsunami są wybrzeża( i porty) Japonii
(zwłaszcza od strony Pacyfiku, w znacznie mniejszym stopniuod strony Morza
Japońskiego), Kuryli, Kamczatki, Aleutów, Alaski, Ameryki Środkowej, Peru i
Chile.
Ostrzeżenia o tsunami, ze względu na ich nagłość, przekazywane są przez
administrację…
… tsunami, które uderzyło w
archipelag wysp Samoa na Oceanie Spokojnym;
28 marca 2005 – tsunami, które zabiło ok. 1000 osób, powstałe po trzęsieniu ziemi na
Sumatrze;
26 grudnia 2004 – trzęsienie ziemi na Oceanie Indyjskim. Zniszczyło wybrzeża kilku
krajów Azji i Afryki, ok. 294 tys. zabitych;
17 lipca 1998 – trzęsienie ziemi u wybrzeży Papui-Nowej Gwinei, 2200 zabitych;
1993 – trzęsienie ziemi…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)