Rząd, gabinet, rada

Nasza ocena:

3
Pobrań: 28
Wyświetleń: 1050
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Rząd, gabinet, rada - strona 1 Rząd, gabinet, rada - strona 2 Rząd, gabinet, rada - strona 3

Fragment notatki:

ZARZĄD CENTRALNY RZĄD. GABINET. RADA ANGLIA: Rada Tajna - około 50 osób, współrządził z nią Karol II, było to niepraktyczne dla załatwiania spraw poufnych, z czasem zajmowała się wydawaniem rozporządzeń w imieniu monarchy i ich rejestracją (odp. brali poszczególni ministrowie) gabinet - nieliczny krąg zaufanych doradców króla, obradujących razem z nim w jego gabinecie, nie zlikwidowano jednak Rady Tajnej i funkcjonuje do dziś (ok. 300 członków) Król w Radzie - monarcha obradował zaledwie z kilkoma ministrami, którzy kontrasygnowali się pod podpisem królewskim Komitet Sądowy - utworzony w 1833 w ramach Rady Tajnej - najwyższy sąd dla kolonii skład gabinetu - początkowo i torysi i wigowie, potem gabinet był jednopartyjny (ta partia, która miała większość w parlamencie- od 1695), ministrów powoływał król na wniosek premiera, obrady gabinetu - przewodził król, w jego zastępstwie robił to Lord Skarbu (pierwszy minister, premier), premier pojawił się w zarządzeniu królewskim z 1905, a gabinet usankcjonowano w 1937 w ustawie o ministrach korony rząd - w znaczeniu szerszym cały aparat administracji, w wężyszm - premier i ministrowie POZOSTAŁE KRAJE: ogólnie - zarząd centralny państw wywodził się z modelu absolutystycznego, opierał się na ministerstwach resortowych Francja - najpierw osobni ministrowie, po 1814 tworzyli kolegialny gabinet i jeden z nich był premierem Hiszpania - wg k. 1812 istniała Rada Stanu, 40 osób, członków mianowały Kortezy, przewodniczył król Portugalia - ministrowie tworzyli nieformalny gabinet mianowany i odwoływany przez Króla, urząd premiera od 1834 Włochy - premierzy i gabinety były instytucjami pozakonstytucyjnymi - na wzór francuski Holandia - wg k. 1814 i 1848 - Rada Stanu jako kolegialna RM, przewodniczył i mianował jej członków król, równolegle obok RS funkcjonował rząd pod przewodnictwem premiera Belgia - k. 1831 - nie użyła terminu „rząd” ani :rada ministrów”, byli „ministrowie zgromadzeni w radzie” - rząd jednak praktycznie istniał pod przewodnictwem premiera Szwecja - k.1809 - dwoiste znaczenie rządu, Rada Państwa - rząd zebrany na posiedzeniu z udziałem króla - 9 członków + król + 4 sekretarze stanu w tym 6 ministrów bez teki; Rząd jako ministrowie + premier (premier od 1876) Norwegia - k. 1814 - Rada Stanu - gabinet pod przew. króla, król mianował jej członków (max 8 osób), do Rady w sytuacjach nadzwyczajnych mogli wejść zwykli obywatele, kompetencje członków rozdzielał król, obok RS funkcjonował gabinet z premierem Dania - k. 1854 - Król + ministrowie = Rada Państwa, część członków RP mianował król, część wybory powszechne lub wybór przez reginalne parlamentu, rozpatrywali projekty ustaw, obok RP funkcjonował gabinet z premierem


(…)

… była przysięga obywatelska, decyzje króla wymagały kontrasygnaty ministra ponoszącego odp. konst. z tego tytułu; realizował ją Najwyższy Trybunał Narodowy na wniosek Zgromadzenia, nie sformułowano odpowiedzialności politycznej
k. 1814 - dopuszczono członków parlamentu do najwyższych stanowisk, odp. konst. ograniczono do zdrady państwa i nadużyć władzy, egzekwowano przez impeachment, nadal nie było odp. parlamentarnej
k. 1830 - system orleański - podwójna odp. parlamentarna ministrów - musieli mieć zaufanie króla i Izby Deputowanych
Hiszpania - k. 1812 - król mianował / odwoływał ministrów, odpowiedzialność prawną ponosili ministrowie, z oskarżeniem wystepowały Kortezy, orzekał Sąd Najwyższy, kontrasygnatę formalnie wprowadzono dopiero w 1834
Portugalia - ministrowie pow./odw. przez króla, początkowo czwórka…
… rządowego rzecznika dyscypliny partyjnej
ustawa sukcesyjna 1701 - zasada nieodpowiedzialności króla i jednoczesnej odpowiedzialności kontrasygnującego ministra
odp. polityczna ministrów - realizowana najczęściej przez impeachment lub act of atteinder - instytucje te mogły być uruchomione przez parlament tylko eśli minister popełniając p-stwo dopuścił się odp. konstytucyjnej (prawnej)
interpelacje - jeśli nie zadowoliły parlamentu, Izba Gmin traciła zaufanie do ministra i był on zdymisjonowany
odpowiedzialność gabinetowa (solidarna) - sformułowana w 1711, uznana od 1782 - odpow. poszczególnych ministrów została wyparta przez odp. zbiorową całego gabinetu - ustępował on cały w momencie gdy zakwestionowano politykę 1 ministra
wotum nieufności - stosowane gdy działalność gabinetu / ministra nie mieła zaufania…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz