To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Dr. Joanna Bogołębska
Polityka pieniężna głównych banków centralnych
Wykład I – Rola rezerw walutowych
EBC – Europejski Bank Centralny
SRF – System Rezerw Federalnych
Rezerwy walutowe (oficjalne aktywa rezerwowe) - są to łatwo rozporządzalne aktywa zagraniczne, posiadane i w pełni
kontrolowane przez władzę monetarną. Oficjalne aktywa rezerwowe netto jest to miara wprowadzona przez NBP
w maju 2000 r. i zastąpiła ona rezerwy oficjalne brutto.
Rezerwy oficjalne brutto zawierały w swojej definicji wartość netto transakcji REPO (różnica pomiędzy aktywnymi i
pasywnymi operacjami REPO). Obecnie uwzględniane są tylko aktywne transakcje REPO (zakupy papierów
wartościowych z przyrzeczeniem odkupu). REPO to inaczej operacje otwartego rynku.
W skład oficjalnych aktywów rezerwowych wchodzą:
złoto monetarne
SDR
pozycja rezerwowa w MFW
aktywa w walutach obcych (gotówka, depozyty, papiery wartościowe)
pozostałe należności w walutach wymienialnych (pożyczki pod zastaw papierów wartościowych, tzw. repo,
instrumenty pochodne)
1. Trzy źródła pochodzenia, zakumulowania rezerw walutowych państwa:
emisja długu publicznego w walutach obcych
wymiana pieniądza krajowego na waluty obce w tzw. transakcjach swap’owych
nabywanie walut obcych za pieniądz krajowy na rynku transakcji kasowych (spot) lub terminowych rzeczywistych
(forward)
2. O to jaką ścieżką nabywania rezerw dewizowych kieruje się państwo zależy od:
od wiarygodności kredytowej
od poziomu rynku transakcji swap’owych
od sytuacji na rynku walutowym (głębokość tego rynku i ceny)
Funkcje rezerw dewizowych:
pokrycie emisji pieniądza krajowego (saldo bilansu płatniczego stan rezerw emisja pieniądza)
narzędzie prowadzenia polityki pieniężnej (decyzje banku centralne o podjęciu i zakresie interwencji walutowych
są podporządkowane celom prowadzonej polityki pieniężnej, a nie wynikają bezpośrednio z bieżącej sytuacji na
rynku walutowym)
instrument polityki kursu walutowego (różne reżimy od płynnego do stałego)
źródło finansowania zadłużenia zagranicznego
źródło pokrywania bieżących płatności dewizowych kraju
bufor chroniący przed negatywnymi dla kraju skutkami nieoczekiwanych zdarzeń
środki służące dokonywaniu inwestycji finansowych z zamiarem osiągnięcia zysku (rosnąca rola)
Izba walutowa (inaczej – zarząd walutą; currency board) - jednostronne zobowiązanie się kraju do utrzymania kursu
walutowego na określonym poziomie poprzez rezygnację ze swojej niezależności monetarnej. Zmiany podaży
pieniądza występują wyłącznie pod wpływem nadwyżki lub deficytu w bilansie płatniczym.
Bank centralny jest pozbawiony zdolności do zmiany bazy monetarnej poprzez instytucję izby walutowej. Jedynym
źródłem zwiększenia (ograniczenia) bazy monetarnej stają się nadwyżki (deficyty) bilansu płatniczego. Nie ma gold
standard, ale jest currency board (kraje nadbałtyckie). Bank centralny może dokonywać interwencji na rynku
walutowych, także w ramach innych polityk pieniężnych np. strategia kontrolowania agregatów pieniężnych,
strategia bezpośredniego celu inflacyjnego.
Dr. Joanna Bogołębska
Polityka pieniężna głównych banków centralnych
Wykład I – Rola rezerw walutowych
Sovereign Wealth Funds - zwane też państwowymi funduszami inwestycyjnymi lub funduszami narodowymi zakładane
są w celu prowadzenia przez państwo inwestycji w zagraniczne aktywa finansowe. Fundusze takie są finansowane
głównie z przychodów z eksportu surowców naturalnych (ropa naftowa, gaz ziemny oraz minerały) lub nadwyżek
bilansu handlowego. Celem ich działalności jest uzyskiwanie zysków z inwestycji przewyższających stopę zysku
wolną od ryzyka.
Można wyróżnić kilka typów sovereign wealth funds:
Fundusze stabilizacyjne – gdzie podstawowym celem jest zmniejszenie zależności budżetu i gospodarki kraju od
wahań cen surowców (zwykle ropy naftowej);
Fundusze oszczędnościowe dla przyszłych pokoleń, które celują w zamianę przychodów z nieodnawialnych źródeł
w bardziej zróżnicowany portfel aktywów oraz by złagodzić efekt choroby holenderskiej;
Podmioty inwestujące rezerwy walutowe, których aktywa są często liczone jako część rezerw walutowych kraju.
Powstały w celu zwiększenia stopy zwrotu z rezerw;
Fundusze rozwojowe, które pomagają sfinansować projekty socjo-ekonomiczne lub promować polityki
przemysłowe mogące zwiększyć przyszły wzrost produktu krajowego;
Fundusze emerytalne, które dostarczają środków (innych niż wpłaty uczestników) dla zapewnienia przez państwo
wypłaty przyszłych świadczeń.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)