To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
BUDOWA I RODZAJE ZAKAZÓW KARNYCH Przepisy części ogólnej przeważnie jednoczłonowe, część szczególna to w większości zakazy karne, dyspozycja + zagrożenie karne, Zakazy karne - przepisy części szczególnej kk i ustaw szczególnych, które w dyspozycjach określają co najmniej jeden typ czynu zabronionego poprzez wskazanie jego znamion i przewidują zagrożenia karne na wypadek zachowania odpowiadającego opisowi zawartemu w dyspozycji. Przewidują pewną dolegliwość, „pod groźbą kary”, norma sankcjonowana i sankcjonująca
Metoda nazwowa - wskazanie nazwy przestępstwa, sprzeczność z nullum crimen sine lege certa, szczególnie w rosyjskiej tradycji legislacyjnej, kodeks Tagancewa i kazirodztwo, Metoda opisowa (zdaniowa) - w polskim kodeksie, opis znamion czynu zabronionego, nie posługuje się nazwami w języku prawny, ale w języku prawniczym funkcjonują np. art. 149 - dzieciobójstwo, art. 206 - bigamia, art. 150 - zabójstwo eutanatyczne, sutenerstwo, stręczycielstwo
Dyspozycje proste - tylko jeden zespól znamion, wystąpienie każdego jest niezbędne - „kto pozbawia człowieka wolności”
Dyspozycje złożone - co najmniej dwa zespoły znamion, zachowanie nie musi odpowiadać wszystkim znamionom, Art. 288. § 1. Kto cudzą rzecz niszczy, uszkadza lub czyni niezdatną do użytku, podlega karze… zbudowane na zasadzie alternacji zwykłej lub rozłącznej, może się odnosić do:
Znamienia czasownikowego (zachowanie)
Sposobu zachowania
Przedmiotu czynności (małoletniego albo osobę nieporadną)
Podmiotu czynu (funkcjonariusz publiczny lub inna)
Środków użytych (przemocą, groźbą bezprawną lub podstępem)
Skutków zachowania
Dyspozycje kazuistyczne - zwłaszcza dawne kodyfikacje, wskazują na wiele odmian czynu zabronionego i starają się opisać osobno każdy przypadek, art. 148§2 i §3, mogą mieć charakter otwarty lub zamknięty (lista numerus clausus), pewnym wykładnikiem może być liczba artykułów (obecnie 363, 1932 - 295, 1969 - 331)
Dyspozycje syntetyczne - podają w sposób ogólny wszystkie charakterystyczne znamiona (art. 155), wszystkie możliwe sytuacje
Dyspozycje kauczukowe - ogólnikowe, w zasadzie dowolny stan faktyczny można uznać za przestępstwo, sprzecznośc z nullum crimen się lege poenali, „kto czyni źle”
Dyspozycje zupełne - samodzielne, pełne, kompletne, niezależne od brzmienia innych przepisów, wyczerpująco wyznaczają zabronione zachowanie
Dyspozycje niezupełne - znamiona dopełniane przez inne przepisy, dyspozycje odsyłające wskazują inne przepisy (wyraźne - jakiś artykuł i dorozumiane, systemowe i pozasystemowe, odesłanie zewnętrzne do innych przepisów, poza ustawą) i blankietowe - odwołują się do przepisów już uchwalonych i opublikowanych lub w przyszłości zostaną („z naruszeniem ustawy”)
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)