Karalność - deifincja i podział

Nasza ocena:

3
Wyświetleń: 854
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Karalność - deifincja i podział - strona 1 Karalność - deifincja i podział - strona 2 Karalność - deifincja i podział - strona 3

Fragment notatki:

KARALNOŚĆ
1) musi wyczerpywać znamiona czynu zabronionego
CZYN ZABRONIONY ( Art. 115 §1 )- zachowanie o znamionach określonych w ustawie karnej.
ZNAMIONA PRZESTĘPSTWA- są to znamiona tworzące TYP CZYNU ZABRONIONEGO ( a nie ogólne warunki przestępności ! ).
a) ZNAMIONA PODMIOTU- wskazują na cechy, które musi posiadać sprawca czynu, aby popełnić określone przestępstwo. - większość typów została skonstruowana w ten sposób, że sprawcą może być każdy. - czasami jednak ustawa wymaga od sprawcy czynu zabronionego posiadania szczególnej cechy ( np. bycia żołnierzem- art. 338, matką- art. 149, funkcjonariuszem publicznym- art. 231 czy osobą pozostającą w związku małżeńskim- art. 206 ). Brak tej cechy uniemożliwia realizację znamion przestępstwa.
b) ZNAMIONA STRONY PODMIOTOWEJ- określają stosunek sprawcy do podjętego zachowania oraz także do skutku tego zachowania, jeśli został on wskazany w zespole znamion. Znamiona strony podmiotowej znajdują się w części ogólnej kk:
- UMYŚLNOŚĆ ( Art. 9 §1 ),
-NIEUMYŚLNOŚĆ ( Art. 9 §2 )
W niektórych typach przestępstw spotyka się także dodatkowe znamiona charakteryzujące stan psychiczny sprawcy, jak np. "pod wpływem współczucia" ( Art. 150 §1 ), "pod wpływem silnego wzburzenia ( Art. 148 §4 ), "w celu przywłaszczenia" ( Art. 278 §1 ), "złośliwie" ( Art. 195 §1 ).
c) ZNAMIONA PRZEDMIOTU OCHRONY ( ZAMACHU )- określają dobro prawne, które stanowiąc wartość społeczną, jest chronione za pomocą przepisu przewidującego sankcję karną za naruszenie lub narażenie na niebezpieczeństwo tego dobra. Np. Art. 189 §1- wolność, Art. 148- życie, Art. 156- zdrowie, Art. 278- prawo do dysponowania rzeczą.
d) ZNAMIONA STRONY PRZEDMIOTOWEJ to te, które zawierają opis zachowania i skutku tego zachowania, jeśli ustawa uzależnia dokonanie czynu zabronionego od zaistnienia skutku ( znamiona modalne- dotyczące czasu, miejsca, sytuacji ).
Ze względu na sposób ujęcia czynu zabronionego:
a) OPISOWE ( DESKRYPTYWNE )
b) OCENNE ( "uporczywie" )
a) OSTRE- jeśli zakres desygnatów nie budzi wątpliwości- "małoletni", "pozostaje w związku małżeńskim", "polski albo obcy pieniądz".
b) NIEOSTRE- jeśli zakres desygnatów zależy od oceny sądu- "znęca się", "pomawia", "znieważa", "niebezpieczny przedmiot".
2) znamiona te muszą być określone w ustawie karnej obowiązującej w czasie popełnienia czynu ( ZASADA NULLUM CRIMEN SINE LEGE ).
Podstawą odpowiedzialności karnej za tak zdefiniowane przestępstwo musi być ustawa. Nie ma przestępstwa bez ustawy. Zasada ta wiążę się z realizacją gwarancyjnej funkcji prawa karnego. Ma na celu zapewnienie obywatelowi ochrony przed dowolnym działaniem organów państwowych w zakresie stosowania represji prawnokarnej. Została ona sformułowana w:


(…)

…. Nie ma przestępstwa bez ustawy. Zasada ta wiążę się z realizacją gwarancyjnej funkcji prawa karnego. Ma na celu zapewnienie obywatelowi ochrony przed dowolnym działaniem organów państwowych w zakresie stosowania represji prawnokarnej. Została ona sformułowana w:
a) austriackim kk z 1787 ( Józefina )- "podstawą odpowiedzialność karnej jest ustawa"
b) Deklaracji Praw Człowieka i Obywatela z 1789 ( Art. 8 ).
c) Formułę łacińską stworzył prawnik Anzel Feuerbach w 1801,
d) Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka z 1949 ( Art. 11 ),
e) Europejskiej Konwencji Praw Człowieka z 1950 ( Art. 7 ),
f) Międzynarodowym Pakcie Praw Obywatelskich i Politycznych z 1967 ( Art. 15 ).
g) art. 42 Konstytucji RP ( prawie tak samo brzmi art. 1 §1 kk ), ale należy rozróżnić te dwie funkcje:
- wyrażona w Konstytucji- adresatem jest ustawodawca…
…, który spowodował śmierć egzaminatora zaskakując go swoją wiedzą.
- "SĘDZIOWSKI WYBRYK INTERPRETACYJNY"- pojęcie to nie występuje w dogmatyce prawa karnego- akt perwersji sędziowskiego myślenia, który to zmienia prawa w bezprawie. Zasadę nullum crimen sine lege certae może naruszyć sędzia przyjmując taką interpretację przepisu, która czyni przestępstwem zachowanie oczywiście nieprzestępne.
Przykład: w kk 1969…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz