To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Podstawowe rodzaje wskaźników w geografii społeczno-ekonomicznej: Struktury - określają stosunek liczebności poszczególnych klas do liczebności całej zbiorowości, wyrażane w % (np. udział wydatków gospodarstwa domowego na wyżywienie). Natężenia - określają stosunek wielkości charakteryzujących dwie różne zbiorowości powiązane ze sobą w pewien logiczny sposób (np. gęstość zaludnienia). Dynamiki - określają stosunek między liczbami charakteryzującymi pewną wielkość w dwóch różnych okresach lub momentach czasu i wyrażane w % (np. dynamika przyrostu placówek usługowych w latach 1990-2005). W badaniach poziomu i warunków życia stosuje się następujące rodzaje wskaźników: Pozytywne - stymulanty poziomu życia, np. odsetek ludności z wykształceniem wyższym. Negatywne - de stymulanty poziomu życia, np. liczba przestępstw na 1000 mieszkańców. W badaniach poziomu i warunków życia stosuje się następujące rodzaje wskaźników: Obiektywne - dane pochodzą z roczników statystycznych, BDL, uzyskiwane drogą badań terenowych (np. liczba lekarzy na 1000 mieszkańców) Subiektywno-wartościujące - wyrażają odczucia ludzi, uzyskiwane drogą badań terenowych: ankieta, wywiad (np. ocena sytuacji materialnej gospodarstwa domowego)
Skala nominalna - 0 brak danego dobra lub 1 występowanie dobra: samochód, zmywarka.
Skala porządkowa - skala Likerta pięciostopniowa.
Skala interwałowa - dochód gospodarstwa domowego wyrażony w przedziałach
Skala ilorazowa Podstawowe składniki poziomu i warunków życia: Warunki mieszkaniowe
Wyposażenia gospodarstw domowych w dobra trwałe
Infrastruktura techniczna
Dostępność usług handlowych, medycznych, oświatowo-kulturalnych i rekreacyjnych
Rynek pracy
Bezpieczeństwo publiczne
Działalność władz lokalnych
Spędzanie czasu wolnego
Stan środowiska naturalnego
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)