RFN - charakterystyka rozwoju wewnętrznego (1949-1969)
RFN- Republika Federalna Niemiec- państwo związkowe, utworzone 7.IX 1949r. na obszarze połączonych stref okupacyjnych w Niemczech: amerykańskiej, brytyjskiej i francuskiej. Ustawa zasadnicza (konstytucja) RFN wprowadziła ustrój parlamentarno-demokratyczny z dwuizbowym parlamentem (Bundestag i Bundesrat), prezydentem jako głową państwa i kanclerzem federalnym (premierem) stojącym na czele rządu. Władza państwowa miała charakter zdecentralizowany, znaczny jej zakres sprawowały landy, z wyjątkiem spraw należących do wyłącznej kompetencji parlamentu i rządu federalnego (polityka zagraniczna, obronna, monetarna). W 1945-55 suwerenność RFN była ograniczona na rzecz byłych mocarstw okupacyjnych, które kontrolowały politykę wewnętrzną i zagraniczną państwa, a także utrzymywały na jego terytorium własne siły zbrojne. W 1955 wszedł w życie tzw. układ podstawowy, na mocy którego RFN stała się państwem suwerennym. Jednocześnie w latach 50. XX wieku postępowała stabilizacja systemu polit. RFN. Wykształciły się dwie silne partie- Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna (CDU i CSU) i Socjaldemokratyczna Partia Niemiec (SPD) oraz słabsza partia liberalna Wolna Partia Demokratyczna (FDP). Organizacje polit. i społ. nawiązujące do nazistowskiej przeszłości zostały prawnie zakazane, skrajnie lewicową Komunistyczną Partię Niemiec (KPD) uznano za niezgodną z porządkiem konstytucyjnym i zdelegalizowano w 1956r. Pewne sukcesy polit. odnosiła też skrajna prawica: działająca od 1964 Narodowo-Demokratyczna Partia Niemiec (NPD) miała u schyłku lat 60. kilkudziesięciu reprezentantów w parlamentach krajowych RFN. W 1966r. zwyciężyła „wielka koalicja” chadecji i socjaldemokratów (CDU/CSU, SPD), kanclerzem został Georg Kurt Kiesinger. W 1969 kanclerzem został Willy Brandt z SPD. Dynamiczny rozwój gospodarczy, zapoczątkowany przez plan Marshalla (1947), zyskał miano „cudu gospodarczego”. W latach 60. RFN stała się jednym z najsilniejszych pod względem gosp. krajów świata. Można wymienić następujące przesłanki wzrostu gosp. w pierwszych latach istnienia RFN:
Szybkie przejście od gospodarki wojennej do rynkowej, która przyspieszyła proces modernizacji i zmian strukturalnych
Korzyści płynące z przystąpienia do planu Marshalla, polegające gł. na odzyskaniu wiarygodności do rynków zewn.
Napływ taniej i wykwalifikowanej siły roboczej
Systematyczny wzrost eksportu
Dla stabilizacji wew. istotne znaczenie miała także polityka finansowa oraz cały system bankowy. Kluczową rolę odgrywał Bank Krajów Niemieckich, którego gł. zadaniem było zachowanie stabilności waluty-marki niem. Wzrost gosp. doprowadził także do stopniowego przezwyciężenia bezrobocia (w 1950 r.-1,6 mln bezrobotnych, w 1955 r. -ok. 900 tys.). Istotną rolę w odbudowie gospodarczej Niemiec odegrał Konrad Adenauer- kanclerz RFN w latach 1949-1963. W latach 1949-1969 liczba ludności RFN wzrosła o blisko 10 mln (w 1970 r.-61 mln).
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)