To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Relacje między językiem a kulturą w ujęciu C. Levi - Straussa i B. Malinowskiego
LEVI- STRAUSS- język nie jest interpretantem kultury, lecz jej warunkiem:
środkiem transmisji kultury w procesie filo i ontogenetycznym rozwoju człowieka
inne dziedziny, systemy kultury - np. mitologia, religia, sztuka „nadbudowują się” na języku i posiadają zbliżoną budowę strukturalną
Język traktowany jako zasadniczy fakt kulturowy:- jest jej częścią, jedną z tych umiejętności, które otrzymujemy z tradycja; jest instrumentem, dzięki któremu przyswajamy kulturę naszej grupy; jest najdoskonalszym ze wszystkich przejawów porządku kulturowego.
Dyskutując o związkach języka z kulturą należy wyodrębnić trzy płaszczyzny potencjalnych rozważań:
można zajmować się stosunkiem między jedną określoną kulturą i jednym określonym językiem;
stosunkiem między mową, a kulturą w ogóle;
stosunkiem między lingwistyką, a etnologią jako naukami.
Zakładając, że kultura zasadniczo ma charakter mentalny; twierdzi on, że język i kultura zbudowane są z opozycji i korelacji - po prostu ze związków logicznych. Można więc rozpatrywać język jako fundament, na którym mogą być „nadbudowane” struktury złożone odpowiadające pod wieloma względami rozpatrywanej kulturze.
Język i kultura są dwoma równoległymi przejawami bardziej fundamentalnej działalności, jaką jest aktywność ludzkiego umysłu. Całokształt kultury jest dla niego „całością znaczącą”, systemem komunikacji, którego główna funkcją jest zachowanie stabilności danej grupy społecznej.
Istnieją przynajmniej trzy poziomy komunikacji:
reguły pokrewieństwa i zawierania małżeństw, służące zapewnieniu krążenia kobiet między grupami;
reguły ekonomiczne, zapewniające wymianę dóbr i usług oraz
reguły językowe, warunkujące krążenie przekazów.
Miedzy mini zachodzą różnego rodzaju powiązania. Są one całościami homogenicznymi - można badać je w separacji i pokazywać proces przechodzenia jednej w drugą.
To co jest prawdziwe w odniesieniu do języka, jest także prawdą w odniesieniu do całej kultury symbolicznej.
Myślenie symboliczne określa i porządkuje całość doświadczanego przez człowieka świata przyrodniczego i społecznego a język umożliwia człowiekowi ujmowanie świata w systemy opozycji. Każdy myśli tak samo, czerpie tylko z innego materiału.
BRONISŁAW MALINOWSKI- „etnograficzna teoria języka”
zjawisk językowych nie wolno wyabstrahować z kontekstu kultury- należy traktować je jako integralną jej częścią;
znaczenie danego wyrażenia uwarunkowane jest nie tylko kontekstem całej wypowiedzi, ale kontekstem sytuacji w jakiej do niego dochodzi - wyraz twarzy, gesty, wykonywane czynności, itd.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)