Dr. Hab. Maria Bijak – Kaszuba
Międzynarodowa integracja gospodarcza
Wykład XIV – Regionalna integracja gospodarcza w Ameryce Łacińskiej
Etapy integracji:
Etap pierwszy (lata 60,70,80 XX wieku) – integracja regionalna jako element strategii antyimpopytowej. Pierwsze
ugrupowania integracyjne w regionie:
Stowarzyszenie Wolnego Handlu Ameryki Łacińskiej – LAFTA (1960-1980)
Strategia antyimportowa:
Cel: wzrost gospodarczy przez zastąpienie importu produkcją rodzimą.
Środki: interwencjonizm państwowy (gospodarka planowa), protekcjonizm w polityce handlowej (ochrona słabo
rozwiniętych przemysłów krajowych za pomocą wysokich ceł i barier pozacelnych).
Rola integracji regionalnej: ułatwienie wzrostu gospodarczego opartego na strategii antyimportowej (stworzenie
regionalnego rynku i współpraca przemysłowa)
Etap drugi (od lat 90) – integracja regionalna jako element nowego (neoliberalnego) modelu rozwoju. Najważniejsze
regionalne ugrupowanie integracyjne MERCOSUR.
Nowy model rozwoju:
Odrzuca zasady gospodarki planowej i strategii substytucji importu
Reformy gospodarcze ukierunkowane na rozwój rynku.
Liberalizacja polityki wobec handlu i inwestycji zagranicznych.
MERCOSUR – Wspólny Rynek Południa
Ustanowiony w 1991 roku na mocy Traktatu z Asuncion.
Państwa członkowskie: Argentyna, Brazylia, Paragwaj, Urugwaj,
Państwa stowarzyszone: Chile, Boliwia, Peru, Ekwador, Kolumbia.
Cel traktatowe: wolny handel między państwami członkowski, docelowo pełna integracja ekonomiczna Ameryki
Południowej.
Cele ogólne: największe ugrupowani integracyjne Ameryki Łacińskiej, znaczące zróżnicowanie państw
członkowskich pod względem wielkości i potencjału ekonomicznego – dominacja Brazylii.
Stan zaawansowania integracji: unia celna, wspólny rynek jest w fazie tworzenia.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)