To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Stosunki EU z państwami Ameryki Łacińskiej Historię relacji między UE a AŁ charakteryzuje pewna dychotomia, z jednej strony podkreśla się tożsamość kulturową i historyczną bliskość a drugiej zaś, cieniem na wzajemnych stosunkach kładą się stulecia eksploatacji i kolonizacji regionu przez mocarstwa europejskie. Region Ameryki Łacińskiej odgrywa istotną rolę w stosunkach zewnętrznych UE.
Unia chce umacniać swoje wpływy w tym regionie, aby przeciwdziałać zdominowaniu regionu przez USA oraz aby zabezpieczyć swoje interesy gospodarcze. Kraje Ameryki Łacińskiej widzą w UE możliwość dostępu do jednego z największych rynków na świecie, gdzie mogą znaleźć zbyt dla swoich towarów, poza tym UE to duży inwestor w regionie; dodatkowym argumentem dla państw AŁ jest uniezależnienie się od USA. Kraje UE, które są najbardziej zaangażowane we wzajemne rozwijanie stosunków są Hiszpania i Portugalia. Początek współpracy sięga lat 60, jednak dopiero w latach 90 nabrała tempa, a także instytucjonalnego charakteru.
Historia nawiązywania stosunków: Rok 1971 został ogłoszony przez EWG rokiem Ameryki Łacińskiej . Opracowano wówczas pierwsze formy stałej współpracy.
Impulsem do polepszania wzajemnych stosunków było przyjęcie do WE Hiszpanii i Portugalii w 1986 roku . Kraje te stały się orędownikami zbliżenia z krajami latynoamerykańskimi.
Przełom w stosunkach nastąpił w ostatniej dekadzie XX wieku - koniec zimnej wojny, demokratyzacja i przemiany gospodarcze w Ameryce Łacińskiej oraz ustanowienie Unii Europejskiej (traktat z Maastricht) stworzyły nowe warunki dla intensyfikacji dialogu.
Główne cele polityki zjednoczonej Europy w stosunku do państw AŁ zostały określone przez Radę UE w 1994 roku, a kilka miesięcy później zaakceptowane przez Radę Europejską na szczycie w Essen . Unia Europejska miała dostosowywać swe działania i rozwijać relacje w dopasowaniu do specyfiki danego partnera latynoamerykańskiego. Jako najważniejszych z nich uznano Mercosur, Grupę z Rio, kraje Ameryki Środkowej oraz Chile i Meksyk. We współpracy z Mercosurem na pierwszy plan wysunięto kwestie gospodarcze, z krajami andyjskimi wzmocnienie instytucji państwowych i walkę z narkohandlem, relacje z państwami środkowoamerykańskimi zdominowała kwestia demokratyzacji i integracji regionalnej, z Chile i Meksykiem natomiast instytucjonalizacja wzajemnej współpracy w postaci umowy partnerskiej.
W 1999 r. w Rio de Janeiro odbył się pierwszy szczyt Unii Europejskiej oraz krajów Ameryki Łacińskiej i Karaibów, w którym uczestniczyli przedstawiciele 47 państw. Jego efektem było proklamowanie partnerstwa strategicznego , które miało być realizowane w trzech wymiarach: politycznym (m.in. wspieranie integracji na kontynentach amerykańskich, poparcie dla idei multilateralizmu w systemie międzynarodowym, zacieśnianie wzajemnych stosunków, promowanie w Ameryce Łacińskiej wzorców demokratycznego państwa, koordynacja programów partnerskich i pomocowych dla regionu);
(…)
… do Wspólnego Rynku Południa.
Szczyt na Korfu 1994 - propozycja stworzenia międzyregionalnej strefy wolnego handlu pod warunkiem wprowadzenia wspólnej zewnętrznej taryfy celnej oraz wyłonienia jednego wspólnego przedstawiciela, aby negocjacje prowadzone były z całym ugrupowaniem, Anie indywidualnie z państwami. MERCOSUR wprowadził zalecenia dzięki czemu utworzono Komisję Handlu, której zadaniem…
… 2004 r., Wiedeń 2006 r., Lima 2008 r. Kolejny odbędzie się w maju 2010 r. w Madrycie.
Relacje między Unią Europejską a Ameryką Łacińską rozwijane są na trzech poziomach: poprzez spotkania i porozumienia z poszczególnymi krajami regionu; Najbliższe formalne relacje bilateralne łączą Unię z Meksykiem i Chile (posiadają z Unią porozumienia o strefie wolnego handlu oraz umowy o stowarzyszeniu). Do grona…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)