To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Regionalistyka:
Przestrzeń i jej typy, struktura przestrzenna.
Regionalistyka, definicje.
Kryteria delimitacji regionów.
Rozwój regionalny.
Zasady i wady regionalizacji.
Przestrzeń życiowa – to część powierzchni Ziemi łącznie z leżącymi pod nią warstwami oraz
rozciągającą się nad nią powłokę powietrzną. Ta przestrzeń określona jest treściami praw
przyrodniczych oraz znajduje się ustawicznie pod wpływem samego człowieka i jest przez
niego zmieniana.
W ramach przestrzeni życiowej wyróżniamy systemy przestrzenne:
1. Glob ziemski.
2. Kraj w granicach państwowych.
3. Region.
4. Jednostka osadnicza (wieś, miasto).
5. Mieszkanie.
Typy przestrzeni:
1. Geodezyjna – wynika z pomiarów wielkości i kształtu kuli ziemskiej, jest jednorodna,
nie uwzględniająca zróżnicowań jakościowych – geoida z możliwością wyznaczenia
współrzędnych punktów na geoidzie.
2. Geograficzna – heterogeniczna (różnorodna) rzeczywista powierzchnia ziemi
ograniczona granicami, scharakteryzowana przez cechy fizyczne i przyrodnicze
wpływające na warunki, w których człowiek żyje i pracuje. Posiada cechy fizyczne
(wysokość bezwzględna, względna, przebieg linii graniczących między a morzem) i
przyrodnicze (klimat, wody, gleby, fauny, flory)
3. Ekonomiczna – część przestrzeni geograficznej na której człowiek żyje i prowadzi
stale lub okresowo swą działalność produkcyjną, usługową, konsumpcyjną i
społeczną. Jest to działalność o charakterze punktowym (np. zakłady przemysłowe),
linowym (np. ciągi transportowe) lub powierzchniowym (np. uprawy rolne).
Przestrzeń jest dobrem:
ograniczonym – co rodzi konflikty w procesie jej wykorzystania, jest to zjawisko
powszechne w gospodarce rynkowej.
rzadkim – w tym sensie, że jej ilość nie może być powiększona przez produkcję.
Struktura przestrzenna – są to realnie istniejące, rozmieszczone w pewien uporządkowany
sposób, układy jednostek gospodarczych (produkcyjnych i nieprodukcyjnych) lub
społecznych wraz z różnorodnymi powiązaniami ekonomiczno-przestrzennymi zachodzącymi
w zbiorze jednostek tworzących te układy.
Region – ponadlokalny układ społeczno-terytorialny, identyfikowalny dzięki specyficznym
cechom przestrzeni, a także więzi społecznej wynikającej z tożsamości regionu.
Z punktu widzenia geografii region jest względnie jednorodną, wewnętrznie spójną częścią
powierzchni geograficznej, różniącą się od terenów przyległych pewnymi środowiska
geograficzno-przyrodniczego, tj. ukształtowanie terenu, jakość gleb, typ klimatu.
Z punktu widzenia historycznego w def. regionu należałoby szukać wspólnych korzeni jakiejś
granicy w historii (np. zabory).
Prawnik powiedziałby – region to taki fragment powierzchni, który został wyodrębniony pod
względem formalno-prawnym, ma granice administracyjne odrębną podmiotowość
Z punktu widzenia ekonomii region to przede wszystkim obszar o określonej specjalizacji
gospodarczej, będącej wynikiem sposobu wykorzystywania wewnętrznych i zewnętrznych
zasobów ekonomicznych oraz przepływu czynników wzrostu, tj.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)