Reakcja człowieka na stres

Nasza ocena:

3
Pobrań: 224
Wyświetleń: 1953
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Reakcja człowieka na stres - strona 1 Reakcja człowieka na stres - strona 2

Fragment notatki:

REAKCJE CZŁOWIEKA NA STRES 3.1. MODEL REAKCJI NA STRES Wg. Epsteina reakcje na stres regulowane są dwoma systemami adaptacyjnymi, które pełnią funkcję prewencyjną lub patologiczną.
Znaczenie prewencyjne mają:
Uczenie się nowych zachowań zapobiegających negatywnym skutkom stresu
Regulacja poziomu pobudzenia - minimalizowanie kosztów fizjologicznych
Organizacja systemu pojęciowego, w celu rozpoznania źródeł stresu i zaplanowania sposobów walki ze stresem
System patologiczny (wiąże się najczęściej ze stresem ekstremalnym lub chronicznym) charakteryzuje się:
Zaburzeniami procesów uczenia się (utrudnione korzystanie z doświadczeń)
Zaburzenia deprywacji sensorycznej lub nadmiaru stymulacji (w nerwicach)
Zaburzenia indywidualnego systemu pojęciowego charakterystyczne dla różnego typu psychoz (wycofanie się, zamknięcie)
Model reakcji na stres Reykowskiego: O stresie możemy mówić dopiero, gdy osiągnie określone natężenie - próg stresu.
*Stan stresu jest zespołem reakcji, zmian funkcjonalnych, które daje się zaobserwować bądź zarejestrować w momencie przekraczania przez stresor określonego progu stresu, który jest charakterystyczny dla danej osoby w danym momencie.
Reykowski wydzielił dwa obszary z punktu widzenia wzrostu natężenia stres:
Obszar obciążenia systemu regulacji - gdy reakcje mieszczą się w adaptacyjnym systemie związanym ze zmodyfikowanym, ale skutecznym działaniem człowieka
Obszar przeciążenia systemu regulacji - gdy reakcje mieszczą się w dezadaptacyjnym systemie, działania skoncentrowane są nie na zadaniu, a na obronie przed stresem lub nawet z zaniechaniem wykonywania zadania
Z punktu widzenia przebiegu reakcji na stres Reykowski wyróżnia trzy poziomy:
Tor zmian niespecyficznych (wg. Seyle'go):
Faza ogólnej mobilizacji (wzrost aktywacji i energii, przyśpieszenie tempa akcji, itp)
Faza rozstrajania (narastanie napięcia, przejście do dezadaptacyjnych reakcji; nadkompensacja)
Faza wyczerpania organizmu i dezorganizacji działania (narastanie stresu; dezorganizacja procesów orientacyjnych i psychomotorycznych)
Tor zmian specyficznych (reakcje, których treść zależy od rodzaju stresu):
Reakcje zwalczania stresu (przy obciążeniu) - usuwanie źródła stresu, ponawianie prób walki ze stresem, modyfikacja sposobu działania, bierne podporządkowanie się sytuacji, badanie sytuacji
Reakcje obronne przed stresem (przy przeciążeniu) - takie reakcje mogą przybrać formę realną (np. wycofywanie się, unikanie) i względnie symboliczną (np. fantazjowanie)
Zmiany czynności ekspresyjnych - zachowania wyładowujące; są to reakcje kontrolowane (wyrażanie dezaprobaty w sposób akceptowany), częściowo kontrolowane (wyładowania złości w sposób nieakceptowany) i niekontrolowane (rozpacz, wściekłość, panika)
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz