Przeniesienie wysokości dwóch odległych punktów za pomocą niwelacji satelitarnej.
W wyniku pomiarów GPS otrzymujemy przestrzenne współrzędne prostokątne X, Y, Z. które
można przeliczyć na współrzędne geodezyjne φ, λ, h (lub B, L, h) odniesione do układu
WGS84.
Podstawowym problemem przy pomiarze względnym wysokości za pomocą GPS jest pomiar
różnic wysokości h nad elipsoidą. Różnice wysokości w niwelacji odniesione są powierzchni
geoidy i lokalnej
linii pionu. W celu przeliczenia różnic wysokości elipsoidalnych na wysokości ortometryczne
(odniesione do geoidy) ważne jest aby możliwie z wysoką dokładnością był znany model
geoidy,
wyrażony przez ondulacje geoidy N. Wysokość punktu H liczonąod poziomu morza
(wysokość ortometryczną) otrzymujemy, odejmując od wysokości elipsoidalnej punktu h (z
pomiarów GPS) wysokość geoidy N (czyli odstęp geoidy od elipsoidy w miejscu gdzie
wykonany był pomiar GPS):
H=h–N
Dokładności niwelację satelitarną można porównać z klasycznąniwelacją techniczną (2
mm/km) [niż z precyzyjną (1 mm/km)]. Stąd zaleca się, aby krótkie linie (do kilkudziesięciu
kilometrów) mierzyć
za pomocą niwelacji precyzyjnej. Natomiast niwelacja satelitarna jest bardziej ekonomiczna
przy wyznaczaniu różnic wysokości między odległymi punktami (sto i więcej kilometrów).
Odstępy geoidy od elipsoidy możemy uzyskać z mapy wysokości geoidy poprzez interpolację.
Jednak sposób ten można zastosować jedynie w terenach, gdzie zmiany wysokości geoidy są
niewielkie i
mają charakter regularny i liniowy. Można je też obliczyć wykorzystując metody geodezji
klasycznej (na podstawie znanych anomalii grawimetrycznych ze wzoru Stokes’a lub za
pomocą
niwelacji
astronomicznej
lub
astronomiczno-grawimetrycznej).
Dokładność
wyznaczeń odstępów geoidy od elipsoidy jest znacznie mniejsza (kilkadziesiąt centymetrów)
niż dokładność wyznaczenia wysokości elipsoidalnych h z pomiarów GPS.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)