To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Anna Szałkiewicz
Prokura
Przedmiotem naszych rozważań będzie szczególne pełnomocnictwo handlowe. W swojej pracy nakreśliłam rys historyczny instytucji prokury oraz omówiłam obecny stan prawny. Instytucja prokury jest mocno zakorzeniona w polskim prawie. Po raz pierwszy pojawiła się już w dekrecie Naczelnika Państwa z 7.2.1919 r. o rejestrze handlowym (art. 36-43). Regulował ją Kodeks handlowy z 1934 r. (art.60 - 65). Przepisy te obowiązywały także po wejściu w życie Kodeksu cywilnego w dniu 1.1.1965. Kodeks spółek handlowych, który wszedł w życie 15.9.2000 r. nie objął prokury, a art. 632 KSH utrzymywał w mocy dotychczasową regulację tej instytucji do czasu wydania nowych przepisów o prokurze.
Nowe przepisy o prokurze przyniosła dopiero nowelizacja Kodeksu cywilnego dokonana ustawą z 14.2.2003 r. Weszły one w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia ustawy. Z tym dniem utraciły moc przepisy Kodeksu handlowego o prokurze. Zamieszczenie przepisów o prokurze w Kodeksie cywilnym jest uzasadnione i związane z realizacją reformatorskiego przedsięwzięcia w zakresie prokury, polegającego na przyznaniu możliwości posługiwania się prokurentami nie tylko spółkom handlowym, lecz również przedsiębiorcom. Prokura stanowi szczególną odmianę pełnomocnictwa. Podobnie jak każdy inny pełnomocnik, prokurent dokonuje czynności prawnych w imieniu reprezentowanego i z bezpośrednim skutkiem dla niego. Stąd też w kwestiach nieuregulowanych w przepisach o prokurze stosuje się przepisy o pełnomocnictwie. W myśl artykułu 109¹ prokura charakteryzuje się tym, że może jej udzielić przedsiębiorca podlegający obowiązkowi wpisu do rejestru przedsiębiorców. Aby wyjaśnić termin „przedsiębiorca” należy posłużyć się art. 43¹. Przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna, lub jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której ustawa przyznaje zdolność prawną, prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową. Jak wynika z dotychczasowych stwierdzeń, nie każdy przedsiębiorca może udzielić prokury, jedynie taki, który podlega „obowiązkowi wpisu do rejestru przedsiębiorców”. Dla wyjaśnienia zasięgu dopuszczalności posługiwania się prokurą istotną role będzie więc miało ustalenie znaczenia występującego w art. 109¹ zwrotu „rejestr przedsiębiorców”. Rejestrem tym jest bez wątpienia Krajowy Rejestr Sądowy. Zgodnie z art. 109 § 1 KC obowiązek zgłoszenia prokury do rejestru obciąża przedsiębiorcę, a nie prokurenta. Zgłoszenie powinno określać rodzaj prokury, a w przypadku prokury łącznej także sposób jej wykonania. (art. 109 § 2 KC). Prokurentem może zostać jedynie osoba fizyczna. Art. 109² § 2 KC określa wyraźnie stopień zdolności do czynności prawnych wymagany od kandydata na prokurenta. Ustawodawca słusznie wyłączył możliwość udzielenia prokury osobie nie mającej pełnej zdolności do czynności prawnych. Przemawia za tym szeroki zakres uprawnień prokurenta i powiązanie tego umocowania z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Chodzi tu przede wszystkim o ochronę bezpieczeństwa obrotu oraz osób trzecich.
(…)
… do czynności prawnych. Przemawia za tym szeroki zakres uprawnień prokurenta i powiązanie tego umocowania z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Chodzi tu przede wszystkim o ochronę bezpieczeństwa obrotu oraz osób trzecich. Udzielenie prokury jest jednostronną czynnością prawną, polegającą na złożeniu oświadczenia woli mocodawcy w sposób wyraźny (z oświadczenia musi wynikać, że mocodawcy chodzi o prokurę…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)