To tylko jedna z 11 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Przedmiotem analizy jest wykład prowadzony w ramach przedmiotu współczesne ustroje państw europejskich na kierunku prawo Uniwersytetu Łódzkiego. Szczegółowo omówiona została droga ustawodawcza w Szwajcarii i w Niemczech (wyszczególnione zostały jej etapy, z wyraźnym zaznaczeniem roli poszczególnych izb). Kolejnym zagadnieniem jest władza wykonawcza w Wielkiej Brytanii i Francji. W ramach tego tematu omawiany zostały podstawowe kwestie historyczne, sposób powoływania organów władzy wykonawczej, stosunek do władzy ustawodawczej, kontrola oraz podstawowe zasady rządzące życiem politycznym we wspomnianych krajach.
PROCEDURA USTAWODAWCZA W:
1) SZWAJCARII
Państwo federalne.
Art. 164 Konstytucji- Zgromadzenie federalne (rada Narodowa i rada Kantonów) wydaje akty normatywne w postaci ustaw albo rozporządzeń czy uchwał w dwóch postaciach:
-podlegających referendum
-nie podlegających referendum (zwykłe uchwały federalne)
W doktrynie zauważa się, ze zgromadzenie federalne może wydawać normy prawne bez udziału naród tylko wtedy kiedy kompetencje do ich wydania da się wyprowadzić z innego aktu przy którego podjęciu mógł uczestniczyć naród. Podlegają takiemu samemu uchwaleni jak ustawy i mają taką samą moc.
Materia ustawowa- wszystkie ważne sprawy wymagają ustawy. Jest to katalog otwarty. Należą do nich m.in. wykonywanie praw politycznych, ograniczanie praw konstytucyjnych, przepisy dotyczące praw i obowiązków osób, dotyczące kręgów podatników, oraz przedmiotu i wymiaru podatków, zadań i świadczeń federacji, obowiązków kantonów z zakresie wdrażania i wykonywania prawa federalnego, organizacja i postępowanie przed władzami federalnymi.
Kompetencje prawotwórcze mogą być przekazane prze parlament każdemu innemu organowi. Inicjatywa ustawodawcza przysługuje każdemu członkowi rady, każdej frakcji, każdej komisji parlamentarnej i każdemu kantonowi, radzie federalnej (rząd).
Sposób wykonywania inicjatywy ustawodawczej:
- w radzie narodowej inicjatywy sporządzone na piśmie wnosi się do przewodniczącego rady narodowej lub do sekretarza generalnego- w radzie kantonu tak samo tyle, ze dostarcza się do przewodniczącego Rady Kantonu.
W wypadku zgłoszenia inicjatywy przez większą grupę osób pierwszego który złożył podpis traktuje się jako wnioskodawce. Konstytucja nie precyzuje materie inicjatywy, ale można przyjąć, że rozciąga się na wszelką działalność prawotwórczą zgromadzenia narodowego.
Inicjatywy frakcji parlamentarnych podpisywane są przez przewodniczącego i podlegają wstępnej kontroli
Komisje parlamentarne mogą w odniesieniu do spraw które wchodzą w zakres ich działania zgłaszać inicjatywę i podlega ona temu samemu postępowaniu co inicjatywa frakcji z ta różnicą, że nie podlega wstępnej kontroli.
Postępowanie legislacyjne w paramencie.
Sposób rozpatrywania spraw proponuje biuro danej izby.
Jeżeli chodzi o rade Narodową to sposób rozpatrywania inicjatywy jest zależny od tego do której z 5 kategorii zostanie zakwalifikowana spraw. Regulamin rady narodowej przewiduje:
-swobodną debatę
przedstawiciel komisji oraz przedstawiciel rządu mogą zabierać głos we wszystkich sprawach. -debata zorganizowana Izba może na wniosek biura ograniczyć określony sposób łączny czas przemówień w wypadku tzw. debaty wstępnej oraz dyskusji nad sprawozdaniami. Czas w tej procedurze jest proporcjonalnie dzielony dla sprawozdawcy komisji parlamentarnej, przedstawiciela rządu (rady federalnej) oraz przedstawicieli frakcji parlamentarnej (czas mają też deputowani ni
(…)
… ogłaszany jest w Federalnym Dzienniku Ustaw.
Stan wyższej konieczności ustawodawczej. W przypadku nie uchwalenia votum zaufania dla kanclerza federalnego, prezydent związkowy może na wniosek kanclerza może rozwiązać BT i zarządzić nowe wybory. Jeżeli to nie nastąpi prezydent może na wniosek rządu federalnego za zgodą BR ogłosić stan wyższej konieczności ustawodawczej dla projektu ustawy odrzuconego prze BT mimo że rząd federalny uznał ten projekt za pilny. To samo dotyczy projektu ustawy odrzuconego przez BT jeżeli z tym projektem połączony był wniosek o votum zaufania dla rządu. Gdy po ogłoszeniu Stanu wyższej konieczności ustawodawczej BT ponownie odrzuci projekt ustawy albo przyjmie go w brzmieniu niemożliwym do zaakceptowania przez rząd federalny ustawę uważa się za przyjętą o ile uzyska kadencje BR. Stan…
… tronową dotyczy uchwalenia przez izbę tzw. adresu dziękczynnego dla monarchy. Brak jego uchwalenia jest równoznaczny z uchwaleniem wotum nieufności dla gabinetu. Brak uchwalenia zaufania dla rządu uwidacznia się przez uchwalenie tzw. pokornego żalu z powodu pominięcia w mowie tronowej pewnych zagadnień (ostatni raz w 1923 roku).
Innego rodzaju możliwością prowadzenia debaty nad polityką rządu jest zgłoszenie przez deputowanego oficjalnego wniosku o przekształceni komisji obu izb w komisje całej izby. To gabinet określa czas trwania dyskusji. Kolejny rodzaj debaty to dyskusja nad winsokiem w którym wyraża się poparcie dla polityki gabinetu w określonej dziedzinie. Poprzedza ja opublikowanie przez gabinet tzw. białej księgi i określony w niej zakres zagadnień faktycznie i formalnie limituje dyskusje…
… określonej przez parlament. W myśl art. 20 Konstytucji określa oraz realizuje politykę narodu i do rządu republiki należy zarząd państwem. Zasadnicze zmiany: odrzucenie zasady nieograniczonego zwierzchnictwa ZN, racjonalizacja systemu parlamentarnego (przyznanie zdecydowanej przewagi władzy wykonawczej) oraz wzmocnienie roli ustrojowej oraz kompetencji prezydenta republiki.
Konstytucjonaliści francuscy…
… anglikańskim.
3. Kontrola parlamentu nad rządem.
Wyraża się w klasycznych formach:
a) pociągniecie członka rządu do odp policzalnej lub konstytucyjnej.
b) zapytania poselskie
c) kontrola finansowa
d) dyskusja nad mową tronową, komisja całej izby, kiedy IG przekształca się w komisje - przewodniczyć wtedy inna osoba niż spiker(typowe tylko na WB)
e) (klasyczna instytucja) impeachment- możliwość oskarżenia…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)