Prawo rzymskie - Paremie łacińskie

Nasza ocena:

5
Pobrań: 420
Wyświetleń: 1897
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Prawo rzymskie - Paremie łacińskie - strona 1

Fragment notatki:

Prawo rzymskie W czasach rzymskich, gdy prawo było już w pełni rozwinięte, sędziowie kierowali się nie tylko jego literą, ale także względami sprawiedliwości oraz słuszności. Niektórym regułom prawa i rozumowań prawniczych, sprawiedliwości oraz obyczaju nadawano nawet postać krótkich sentencji, zwanych też paremiami . Wiele z nich sformułowali słynni juryści tej epoki, np. Ulpian , Papinian , Gaius , Paulus , Cicero . Zachowały one aktualność aż do czasów współczesnych, a dzisiejsi prawnicy często się na nie powołują. Są one trwałym dorobkiem europejskiej kultury prawnej.
Paremia - to inaczej przysłowie , sentencja łacińska, aforyzm , maksyma . Paremia prawnicza (używana przez prawników) - jest to krótka sentencja sformułowana najczęściej przez jurystę będącego uznanym autorytetem prawniczym (z reguły jurystę starożytnego Rzymu ), wyrażająca w przystępny sposób fundamentalną zasadę prawną. Paremie łacińskie: Ignorantia iuris nocet - nieznajomość prawa szkodzi Ignorantia legis excusat neminem - nieznajomość prawa nikogo nie tłumaczy (nie można zasłaniać się nieznajomością przepisów) Lex retro non agit - prawo nie działa wstecz (nie podlega karze czyn, który nie był jeszcze zabroniony, gdy go popełniono) Pacta sunt servanda - umów należy dotrzymywać. Zasada wyrażająca się w tym, że osoba, która zawarła ważną umowę , musi ją wykonać. Instytucja wywodząca się z prawa rzymskiego . Opiera się na dobrej wierze stron stosunku zobowiązaniowego i jest fundamentalną zasadą w każdym systemie prawnym. Klauzula generalna wzmacniająca rolę umów prawnych oraz pewność i stabilność prawa, jako podstawowego regulatora stosunków społecznych. Z momentem zwycięstwa burżuazji nad feudalizmem we Francji dopiero wtedy prawne normy stały się możliwe do realizacji. Tłum wyległ na ulice i ruszył na Bastylię, na symbol królewskiej tyranii, spodziewali się znaleźć tam broń. Bastylię szybko zdobyli 14 lipca 1789 roku - dzień ten stał się świętem narodowym, od tego dnia zaczęła się rewolucja ludowa ( Wielka Rewolucja Francuska ).
Znaczenie Wielkiej Rewolucji Francuskiej :
rewolucja doprowadziła do likwidacji feudalizmu; chłop otrzymał ziemię na własność; na miejsce feudała zjawił się kapitalista (nie zażegnano więc wyzysku), powstała nowa klasa - burżuazja; wprowadzono wolność słowa, swobodę wyznania, nietykalność osobistą; rewolucja zniosła przywileje szlachty i osłabiła dawną arystokrację; rewolucja zrodziła patriotyzm i świadomość obywatelską; zmieniła kryteria i drogi społecznego awansu (w wojsku zaczęła się liczyć odwaga i zdolności a nie pochodzenie - przykładem jest obdarzony wielkim talentem przywódczym Napoleon Bonaparte); ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz