Pracy Kodeks Pracy określa co do zasady głównie, ale nie wyłącznie, prawa i obowiązki pracowników i pracodawców [1] . Przepisy Kodeksu Pracy regulują również inne instytucje: np. układy zbiorowe pracy w Dziale XI, roszczenia ze stosunków pracy w Dziale XII, także w wielu przepisach Kodeks ten określa prawa i obowiązki związków zawodowych, inspekcji pracy, Ministra Pracy i Polityki Socjalnej, organów sądownictwa pracy, organizacji pracodawców, rodziny pracownika oraz emerytów i zakładów opieki zdrowotnej związanych ze stosunkiem pracy. W potocznym znaczeniu „podpisanie umowy o pracę” jest nawiązaniem stosunku pracy, poprzez który pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy na rzecz pracodawcy, przez niego określonej i pod jego kierownictwem. Co za tym idzie, pracodawca zobowiązuje się do zatrudnienia pracownika za wynagrodzeniem. Niezależnie od nazwy zawartej umowy pomiędzy pracodawcą a pracownikiem zatrudnienie to jest zatrudnieniem na podstawie stosunku pracy. Kodeks daje wolną rękę, co do zatrudniania osób, a jednocześnie ustala, że pracownikiem może być osoba, która ukończyła 18 lat oraz osoba nieletnia na warunkach Kodeksu jako pracownik młodociany. W imię Konstytucyjnej równości, pracownikiem może być także osoba ograniczona w zdolności do czynności prawnych, która może nawiązać stosunek pracy. W przypadku, gdy stosunek ten sprzeciwia się dobru tej osoby, przedstawiciel ustawowy może ten stosunek rozwiązać, za zgodą sądu opiekuńczego. Aby stosunek pracy został spełniony, umowa o pracę musi zostać zawarta na okres czasu nie określony, w tym przypadku „na czas nie określony”, lub na czas określony pewnym terminem, w tym przypadku „na czas określony” lub „na czas wykonania określonej pracy”. Kodeks dopuszcza jeszcze jedną formę umowy na czas określony, czyli umowę na okres próbny, nie przekraczający 3 miesięcy. Stosunek pracy nawiązuje się w terminie określonym w umowie jako dzień rozpoczęcia pracy, a jeżeli tego terminu nie określono, to w dniu zawarcia umowy. Każdy rodzaj umowy, zawarty na okres próbny, czas określony, na czas wykonania określonej pracy, czy na czas nie określony powinna być zawarta na piśmie z wyraźnym określeniem rodzaju i warunków umowy. Powinna ona zatem zawierać oprócz oznaczenia czasu, na który została zawarta, określenie rodzaju pracy - zajmowanego stanowiska, terminu jej rozpoczęcia, miejsca wykonywania pracy, a także wynagrodzenia odpowiadającego rodzajowi wykonywanej pracy. Jeśli strony zawarły uprzednio dwukrotnie umowę o pracę na czas określony, to zawarcie kolejnej umowy o pracę na czas określony jest równoznaczne w skutkach prawnych z zawarciem umowy na czas nie określony. Jedynym warunkiem takiego stosunku pracy jest nie przekroczenie jednego miesiąca przerwy w zawarciu kolejnych umów na następujące po sobie okresy [2] . Przepis ten nie ma zastosowania do umowy o pracę zawartej na okres próbny oraz do umowy o pracę zawartej na czas wykonania określonej pracy, ponieważ oba te rodzaje terminowych umów o pracę nie zostały wymienione w tym artykule
(…)
… a) dłuższej niż 3 miesiące - gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy krócej niż 6 miesięcy; b) dłuższej niż łączny okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku - gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy co najmniej 6 miesięcy lub niezdolność ta została spowodowana wypadkiem przy pracy albo chorobą zawodową - w razie usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)