40. Wstępna kontrola aktu oskarżenia Sądowa kontrola oskarżenia I. Kontrola formalna - należy do Prezesa Sądu (lub przewodniczącego wydziału, bądź upoważnionego sędziego). Bada on czy akt oskarżenia odpowiada warunkom formalnym wymienionym w art. 119, 332, 333 i czy zostały spełnione warunki wymienione w artykule 334. Akt oskarżenia będzie spełniał wymogi formalne, jeśli będzie zawierać: oznaczenie oskarżyciela i jego adres, oznaczenie sądu, do którego jest skierowany i sprawy, jakiej dotyczy, dane osobowe oskarżonego, tzw. Konkluzje, czyli dokładne określenie zarzucanego oskarżonemu czynu ze wskazaniem czasu, miejsca i sposobu okoliczności jego popełnienia i skutków a zwłaszcza wysokości powstałej szkody, wskazanie, że czyn został popełniony recydywą, kwalifikacja czynu, wskazanie sądu właściwego rozpoznania sprawy i trybu postęp., uzasadnienie, w którym należy przytoczyć ty i dowody, na których oskarżyciel się opiera a w miarę potrzeby wyjaśnić podstawę prawną oskarżenia i omówić okoliczności, na które powołuje się oskarżony w obronie, listę osób z adresami, których wezwania żąda oskarżyciel, wykaz innych dowodów, których przeprowadzenia na rozprawie głównej domaga się oskarżyciel, datę i podpis sporządzającego akt oskarżenia, inne artykuły dotyczące aktu oskarżenia.
2. Kontrola merytoryczna — pozytywny czynnik formalnej kontroli aktu oskarżenia, powinien przejść do następnego etapu w ramach, którego następuje wstępne badanie sprawy. Kontrola ma na celu zapobieżenie oskarżeniu oczywiście bezzasadnemu, ochronę oskarżonego przed procesem sądowym w sytuacji, gdy z góry można spodziewać się unieważnienia lub umorzenia procesu, nie dopuszczeniu do zaangażowania innych uczestników procesu w czynności od początku bezcelowe. Znaczenie ma czynnik negatywny kontroli, zamyka on oskarżeniu drogę rozprawy sądowej, gdyż nie zostało ono w tak wysokim stopniu uprawdopodobnione, aby mogło być podstawą do jej przeprowadzenia. Według art. 339*2 Prezes Sądu kieruje sprawę na posiedzenie, jeśli akt oskarżenia wniósł oskarżyciel posiłkowy w celu zbadania, czy nie zachodzi potrzeba wydania orzeczenia o umorzenie postanowienia z powodu oczywistego braku faktycznych podstaw oskarżenia, a także potrzeba wydania postanowienia o ograniczeniu liczby oskarżycieli posiłkowych. Ponadto Prezes sądu ma obowiązek skierować sprawę na posiedzenie także wtedy, gdy zachodzi potrzeba innego rozstrzygnięcia przekraczającego jego uprawnienia a zwłaszcza: umorzenie postęp. z powodu negatywnej porażki procesowej, umorzenie postęp. z powodu oczywistego braku faktycznych podstaw oskarżenia, wydanie postanowienia o niewłaściwości sądu lub o zmianie wskazanego w akcie oskarżenia trybu postęp., zwrot sprawy prokuratorowi w celu usunięcia istotnych braków postęp. przygotowawczego, wydanie postanowienia o zawieszeniu postęp.,
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)