Prawo dyplomatyczne i konsularne-skrypt

SKRYPT:
JULIAN SUTOR
PRAWO DYPLOMATYCZNE I KONSULARNE
CZĘŚĆ I PRAWO DYPLOMATYCZNE
1. WSTĘP
Prawo dyplomatyczne i konsularne to jedna z najstarszych dziedzin prawa sięgająca swymi korzeniami do początków cywilizacji ludzkiej. Prawo dyplomatyczne, jak i dyplomacja w ogóle, powstało wraz z rozwojem państwa, służąc pośrednio realizacji celów jego polityki zagranicznej. W zależności od epoki zmieniały się formy, metody działania i charakter dyplomacji, przechodząc poważną ewolucję: od brutalnego stosowania siły i łamania podstawowych norm prawa międzynarodowego do zasad pokojowej i partnerskiej współpracy. Współcześnie coraz większą rolę w stosunkach międzynarodowych odgrywa dyplomacja wielostronna, konferencyjna, a więc dyplomacja na forum wzrastającej liczby organizacji międzynarodowych. Szczególna rola norm prawa dyplomatycznego i konsularnego wynika stąd, że regulują one status prawny oraz działalność państwowych organów powoływanych do realizacji polityki zagranicznej państw i ich stosunków międzynarodowych w ogóle, a w przypadku dyplomacji wielostronnej także do urzeczywistniania zadań leżących w interesie społeczności międzynarodowej. Stąd też szczególnego znaczenia nabiera sprawa stałego doskonalenia tych norm. W miarę rozwoju w ciągu wieków instytucji i norm prawa dyplomatycznego konsularnego rozwijała się nauka tego prawa. Pewne zasady ogólnie obowiązują zarówno w prawie konsularnym, jak i w prawie dyplomatycznym sensu largo, czyli obejmującym prócz postanowień Konwencji Wiedeńskiej z 1961 r. także zasady i normy zawarte w Konwencji o stosunkach konsularnych z 1963 r., Konwencji o misjach specjalnych z 1969 r., Konwencji o reprezentacji państw w ich stosunkach z organizacjami o charakterze uniwersalnym z 1975 r. oraz innych aktach, zwłaszcza regulujących zagadnienie przywilejów i immunitetów. Prawo dyplomatyczne i konsularne, podobnie jak i inne dziedziny prawa, podlega współcześnie dosyć szybkiej ewolucji i procesowi „starzenia się”. Kontynuowana jest kodyfikacja poszczególnych jego dziedzin i nowelizowane są wewnętrzne akty prawne( tak np. w 1994r. zgromadzenie ogólne ONZ przyjęło ważną Konwencje o bezpieczeństwie personelu ONZ i personelu współdziałającego, współdziałającego na ukończeniu są już prace kodyfikacyjne w ramach ONZ nad aktem określającym status prawny, przywileje i immunitety kuriera i poczty dyplomatycznej.
2. Nazwa i rys historyczny
Dyplomacja z grec. diploma oznacza podwójny, czyli składający się z dwóch tabliczek. W starożytnej Grecji był to akt urzędowy, wydawany przez suwerena, zapewniający posłom określone przywileje, a w czasach rzymskich dokument stanowiący rodzaj paszportu i rekomendacji. Termin dyplomata i dyplomacja weszły do obiegu w nowszej historii, a ściślej na przełomie XVII i XVIII wieku. ... zobacz całą notatkę