To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
WYKŁAD, 10.05.12 TEMAT: PRAWO KONSULARNE Podobnie jak stosunki dyplomatyczne stosunki konsularne regulowane są przez normy umowne i zwyczajowe składające się na międzynarodowe prawo konsularne oraz przez przepisy prawa wewnątrzkrajowego. W przeciwieństwie do prawa dyplomatycznego podstawową rolę odgrywają umowy dwustronne. Postanowienia dotyczące nawiązania stosunków konsularnych, funkcji , czy przywilejów i immunitetów konsularnych znajdują się zarówno w konwencji jak i w porozumieniach, traktatach handlowych, żeglugowych, a nawet politycznych
Ustanowienie tych stosunków następuje na podstawie wzajemnego porozumienia. Z reguły zgoda na nawiązanie stosunków dyplomatycznych obejmuje także zgodę na nawiązanie stosunków konsularnych. Zależność ta nie działa w odwrotną stronę, a zerwanie stosunków dyplomatycznych nie pociąga za sobą z mocy tego faktu zerwania stosunków konsularnych
Funkcje konsularne wykonywane są nie tylko za pośrednictwem specjalnych placówek konsularnych ale pełnione są również przez misje dyplomatyczne, które wtedy zazwyczaj mają wydziały konsularne.
Pełnienie funkcji konsularnych przez misje dyplomatyczne nie wymaga zgody państwa przyjmującego, a jedynie notyfikacji osób je wykonujących. Korzystają one z szerszych przywilejów i immunitetów dyplomatycznych, a nie konsularnych. Zgoda na nawiązanie stosunków konsularnych daje państwu wysyłającemu prawo do ustalenia siedziby urzędu konsularnego jego klasy i okręgu konsularnego.
Państwo wysyłające może ustalić kilka placówek konsularnych działających w określonych częściach terytorium państwa przyjmującego nazywanych okręgiem konsularnym. Przy ustaleniu liczby placówek w zasadzie nie obowiązuje zasada wzajemności (czyli tyle samo w państwie wysyłającym co i w przyjmującym) Określając liczbę konsulatów, ich siedziby pod uwagę bierze się takie elementy jak liczebność obywateli państwa wysyłającego, istnienie skupisk emigracyjnych, interesy żeglugi morskiej, powietrznej, handlowe ale również organizowanie targów międzynarodowych.
Propozycja personalna szefa misji musi być zaakceptowana przez państwo, szefowie misji otrzymują tzw. listy komisyjne zwane też patentem. Wystawiane są przez głowę państwa, premiera czy ministra spraw zagranicznych, stosownie do przepisów państwa wysyłającego. W liście wymienia się nazwisko szefa, jego klasę, okręg konsularny, i siedzibę placówki konsularnej. Listy komisyjne są przekazywane w drodze dyplomatycznej lub w inny stosowny sposób rządowi państwa przyjmującego. Za zgodą rządu list może być zastąpiony notyfikacją.
Ponieważ list komisyjny jest propozycją co do szefa placówki konsularnej podlega zatwierdzeniu przez państwo przyjmujące. W przypadku zgody udziela ono tzw. Exequatur, a w przypadku odmowy nie musi uzasadniać. Exequatur może być wydany jako osobny dokument lub na liście komisyjnym przez umieszczenie słowa exequatur.
(…)
… przez umieszczenie słowa exequatur.
Funkcje konsularne określane są w umowach i zwyczaju międzynarodowym. Konwencja wiedeńska określa, że polegają one na ochronie w państwie przyjmującym interesów państwa przyjmującego i jego obywateli, popieranie stosunków gospodarczych, kulturowych, wystawianie paszportów podróży obywatelom państwa wysyłającego oraz wiz obcokrajowcom, pełnieniu czynności notariusza i urzędnika…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)